Μια αξέχαστη Πρωτομαγιά

Χτες, την Πρωτομαγιά όπως πάντα , ανεβήκαμε στο βουνό για να κάνουμε στεφάνια. Ξεκινήσαμε λοιπόν , πρωί-πρωί για το βουνό. Μαζί με τις θείες μας, τους γονείς μας και την αδερφή μου σιγά-σιγά αρχίσαμε να μαζεύουμε λουλούδια. Όταν είχαμε μαζέψει  αρκετά λουλούδια και ήμασταν περίπου στη μέση σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα. Λοιπόν,  ανεβήκαμε λίγο πιο πάνω που ήταν το παρατηρητήριο  των Πεύκων. Μείναμε για λίγο στο παρατηρητήριο και  μετά, όταν πια είχαμε ξεκουραστεί αρκετά, σηκωθήκαμε για να ξεκινήσουμε ξανά  το μάζεμα των λουλουδιών.  Μαζεύαμε, μαζεύαμε λουλούδια ώσπου πια είχαν μαζευτεί πάρα πολλά. Καθώς περπατούσαμε για να πάμε στο σπίτι μας να ψήσουμε, η θεία μας εντόπισε ένα πάρα πολύ ωραίο λουλούδι ,που το έλεγαν ανεμώνη. Πήγε λοιπόν να το πάρει και άκουσε ένα σύρσιμο στα χόρτα.. Ήταν ένα μεγάλο ΦΙΔΙ!!!!!!!!!!!!!! ΟΛΟΙ κατατρομάξαμε  πάρα πολύ μόλις αντικρίσαμε το φίδι. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω βήμα, έτρεμαν τα πόδια  μου συνέχεια .Πως λέμε ‘’Μου κόπηκαν τα πόδια ‘’ από το φόβο μου. Μετά από λίγη ώρα που μου πέρασε’’ λίγο’’ ο φόβος ο μπαμπάς μου θυμήθηκε να πει: Ααα! Ξέχασα να σας πω ότι αυτό το φίδι που είδαμε  το λένε Αλαφιάτη και δεν είναι καθόλου δηλητηριώδες ΕΕΕ! Τότε μου ήρθε να τον πνίξω!!!!  Πήρα μια τρομάρα!!! Εντάξει μετά όταν όλα αυτά τέλειωσαν    και φτάσαμε στο σπίτι ο μπαμπάς μου άρχισε να ψήνει . Όταν πια ήταν έτοιμα τα ψητα ,στρώσαμε τραπέζι και αρχίσαμε να τρώμε. Όταν τελειώσαμε το φαγητό , πήγαμε εκεί που είχαμε συγκεντρώσει όλα τα λουλούδια και αρχίσαμε να  φτιάχνουμε τα στεφάνια. Τελειώσαμε και  από το στεφάνι και το κρεμάσαμε στην πόρτα της αυλής μας.

                        Αν εξαιρέσεις το φίδι που είδαμε στη διαδρομή     

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΜΕΡΑ!!!!!!!!