Σήμερα πήγαμε
μία εκδρομή με το σχολείο μου στο Καυτατζόγλειο.Κάναμε όλες τις
ετοιμασίες από το σχολείο μας για την εκδρομή. Όταν όλοι ήμασταν έτοιμοι
βγήκαμε από την τάξη, πήγαμε στην αυλή του σχολείου και περιμέναμε να
έρθει το λεωφορείο. Μετά από λίγη ώρα που είχε πια έρθει, ανεβήκαμε
με σειρά στο λεωφορείο. Όλοι είχαμε πάρα πολύ αγωνιά για το γήπεδο! Αν
είχε μόνο γήπεδα ποδοσφαίρου, αν ήταν μεγάλο , αν ήταν μικρό. Όμως όταν
φτάσαμε....
ήταν το πιο
ΤΕΡΑΣΤΙΟ γήπεδο που έχω δει σε όλη μου τη ζωή!!! Είχε από όλα τα
αθλήματα! Ποδόσφαιρο , άλμα εις μήκος , στίβο , άλμα επί κοντό , σφαίρα
και πολλά άλλα. Περπατάγαμε,περπατάγαμε μέχρι που φτάσαμε στο
γήπεδο. Εκεί, καθίσαμε στις κερκίδες και κάθε τάξη πήρε από
μια γυμνάστρια ή από έναν γυμναστή. Εγώ και οι συμμαθητές μου ήμασταν με
μια πολύ καλή γυμνάστρια , την κυρία Ζωή. Πρώτα, πρώτα
όπως κάνουν όλες
οι τάξεις κάναμε ασκήσεις για προθέρμανση. Όταν τελειώσαμε τις ασκήσεις ,
κάναμε σκυταλοδρομίες και μετά άλμα εις μήκος. Αργότερα κάναμε ένα
μικρό διάλειμμα για να ξεκουραστούμε. Πήγαμε στο κυλικείο και
αγοράσαμε διάφορα ''φαγητά'' για να φάμε. Το κακό είναι ότι δεν μας
άφησε να πάρουμε παγωτό.Αλλά δεν πειράζει. Ύστερα μας φώναξε η κυρία Ζωή
για να πάμε να συνεχίσουμε. Πήγαμε λοιπόν ξανά εκεί, και παίξαμε αγώνες
τρεξίματος. Μετά πήραμε τις τσάντες μας και κάναμε γραμμές για να
φύγουμε. Και μερικές φίλες μου έλεγαν: Πώς πέρασε τόσο γρήγορα η
ώρα;;;;;;;;; και το ίδιο έλεγα κι εγώ. Λοιπόν μπήκαμε μέσα στο λεωφορείο
και γυρίσαμε πίσω στο σχολείο.
Ήταν η Καλύτερη Εκδρομή που Έχω Πάει ως Τώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.