Διαγωνισμός κολάζ

Την Δευτέρα 28 Μαΐου σύμφωνα με την ενότητα 22 της Γλώσσας η κυρία μας αποφάσισε να κάνουμε ένα  διαγωνισμό κολάζ.

   Η κυρία μάς χώρισε  σε ομάδες τεσσάρων ατόμων. Η κάθε ομάδα  διάλεξε ένα θέμα. Η ομάδα μου διάλεξε το δάσος. Την άλλη μέρα το κάθε παιδί έφερε εικόνες ανάλογα με το θέμα που διάλεξε η ομάδα του. Μετά κολλήσαμε τις εικόνες σε ένα μεγάλο χαρτί που μας έδωσε η κυρία μας. Η κυρία μας ενθουσιάστηκε με όλα τα κολάζ γι' αυτό δεν έβγαλε κανέναν νικητή αλλά είπε μπράβο για όλα τα παιδιά!!!

Ανθή - Ελένη

Έλια - Γιώργος Τ - Παυλίνα - Φωτεινή

Ιορδάνης - Δημήτρης Τ - Στέλιος

Μάρθα - Μαρία

Άννα - Νεκτάριος - Στέλλα - Φαίδων

ΥΦΑΝΤΙΚΗ

ΥΦΑΝΤΡΑ

Η Υφαντική είναι μια δουλειά από τα πολύ παλιά χρόνια.Είναι ένα επάγγελμα γυναικείο. Οι πρώτοι αργαλειοί ήταν όρθιοι και αργότερα έγιναν οριζόντιοι. Στην πατρίδα μας, μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου, όλα τα μάλλινα και βαμβακερά είδη του σπιτιού γίνονταν στον αργαλειό. Υπήρχαν πολλές υφάντρες που δούλευαν επαγγελματικά στα σπίτια τους που ήταν στημένος ο αργαλειός και δεχόταν παραγγελίες.

Σε κάθε χωριάτικο σπίτι ο αργαλειός κατείχε ξεχωριστή θέση Στον αργαλειό έφτιαχναν τα ρούχα, τα καθημερινά είδη του σπιτιού και την προίκα των κοριτσιών, όπως πατανίες, πετσέτες, χιράμια, χαλιά, ποδιές , τραπεζομάντιλα κ.α. Ολόκληρες οικογένειες απασχολούνταν με την υφαντουργία, από την εκτροφή των προβάτων ως την τελική ύφανση του μαλλιού. Οι χρησιμοποιούμενες πρώτες ύλες ήταν βαμβάκι, μαλλί, λινάρι, μετάξι, ανάλογα με το είδος και τη χρήση του υφαντού. Τις πρώτες αυτές ύλες οι γυναίκες τις κατεργάζονταν μόνες τους. Επίσης μόνες έβαφαν τα νήματα, χρησιμοποιώντας φυτικές βαφές, όπως ρίζες φυτών, φύλλα, λουλούδια, καρπούς, φλοιούς δέντρων κ.ά. 

Σήμερα το επάγγελμα της υφάντρας και η τέχνη του αργαλειού έχουν αντικατασταθεί από σύγχρονες μηχανές. Απέμειναν μόνο λίγες υφάντρες που δουλεύουν ακόμη στον παραδοσιακό αργαλειό και έτσι ακόμα και σήμερα μπορεί να βρει κανείς τα περίφημα υφαντά, μοναδικά δείγματα λαϊκής τέχνης με τα πρωτότυπα σχέδια και τους υπέροχους χρωματισμούς.

Άσκηση σεισμού

Την Τρίτη 22 Μαίου το σχολείο μας έκανε άσκηση σεισμού, για την περίπτωση που γίνει ένας πραγματικός σεισμός.  Ο κύριος διευθυντής μας είχε πει ότι όταν ακούσουμε έναν θόρυβο σαν του κουδουνιού, να χωθούμε γρήγορα κάτω απ' τα θρανία και να είμαστε όλοι ψύχραιμοι. Μετά, μας είπε να σταθούμε γρήγορα σε γραμμές και να κατεβούμε όλοι τις σκάλες από τη δεξιά μεριά. Στη συνέχεια  έπρεπε να βγούμε έξω και να σταθούμε στην αυλή. Μετά από λίγο χτύπησε πραγματικά το κουδούνι και όλοι κάναμε αυτά που μας είχε πει ο κύριος διευθυντής. Όταν βγήκαμε έξω σταθήκαμε όλο το σχολείο σε σειρές.

    Η άσκηση σεισμού είχε τελειώσει.

   Ήταν μια ενδιαφέρουσα μέρα.

Επαγγέλματα που χάθηκαν :Σαμαροποιός.

Σαμαράδες ονομάζονταν οι τεχνίτες που κατασκεύαζαν σαμάρια, τα εξαρτήματα δηλαδή που τοποθετούνται στη ράχη των υποζυγιών (γαϊδούρια, άλογα, μουλάρια) και χρησιμεύουν ως κάθισμα του αναβάτη ή και για τη στερέωση φορτίων.

Το επάγγελμα του σαμαροποιού είναι παλιό και παράλληλα είναι και μια λαϊκή τέχνη, την οποία μάθαινε συνήθως ο πατέρας στο γιό του.

Τα κύρια εργαλεία του σαμαρά ήταν: πριόνι, τσεκούρι, σφυρί, τρυπάνι, ψαλίδι και σακοράφα, ενώ τα υλικά ήταν ξύλο, δέρμα, κετσές, άχυρο, μεγάλα καρφιά για στερέωση και μικρότερα για διακόσμηση, σπάγκος, βερνίκι, πινέλο, χάντρες.

Με την εμφάνιση των αυτοκινήτων η αναγκαιότητα ύπαρξης σαμαριών άρα και σαμαράδων έπαψε να υπάρχει. Σήμερα υπάρχουν ελάχιστοι σαμαράδες, που ασχολούνται κυρίως με την κατασκευή διακοσμητικών σαμαριών.

Ημέρα μνήμης

Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 - 1923 ) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας.

Πρόκειται για μία από τις πιο μαύρες στιγμές της Ιστορίας όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Με την Γενοκτονία των Ποντίων αφανίστηκε από τις πατρογονικές του εστίες ένα ζωηρό κομμάτι του ελληνισμού που πάλευε για την επιβίωσή του για περίπου 3000 χρόνια.

Ο όρος γενοκτονία δημιουργήθηκε το 1945 από τον Αμερικανό καθηγητή Λέμκιν λίγο πριν την Δίκη της Νυρεμβέργης για να περιγράψει τις πρακτικές που χρησιμοποίησαν οι Ναζί για να εξοντώσουν τους Εβραίους. Έτσι, χρησιμοποιείται από τότε για να αποδώσει την προσπάθεια εξόντωσης και αφανισμού, με συστηματικό τρόπο μίας φυλής-πληθυσμιακής ομάδας από μία συγκεκριμένη περιοχή.

 

ΔΕΛΤΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΖΩΩΝ

Τα δελτία ταυτότητας των ζώων και διαφορετικά.

ΔΕΛΤΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΖΩΩΝ

Η τελετή της παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας στο Παναθηναϊκό Στάδιο!

Σε μια σεμνή, αλλά και επιβλητική τελετή στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με βασικό χαρακτηριστικό τις... βρετανικές καιρικές συνθήκες, παραδόθηκε από την ΕΟΕ η Ιερή Φλόγα στην οργανωτική Επιτροπή «Λονδίνο 2012» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που θα γίνουν αυτό το καλοκαίρι και για τρίτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης στη βρετανική πρωτεύουσα.

Την Ολυμπιακή Φλόγα παρέδωσε ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος, κατά τη διάρκεια της τελετής, στην οποία παραβρέθηκε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, στην οργανωτική επιτροπή του Λονδίνου, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Λόρδος Σεμπάστιαν Κόε και η Πριγκίπισσα Άννα, θυγατέρα της Βασίλισσας Ελισάβετ.

Η Φλόγα, την οποία παρέλαβε η Πριγκίπισσα Άννα και στη συνέχεια αποχώρησε με τα υπόλοιπα μέλη της βρετανικής αποστολής, θα διανυκτερεύσει απόψε στη βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα και αύριο θα «πετάξει» με ειδικά ναυλωμένο αεροσκάφος για τη στρατιωτική βάση Κούλντροουζ στην Κορνουάλη, απ' όπου θα ξεκινήσει και η Λαμπαδηδρομία επί βρετανικού εδάφους.

 Η Τελετή Παράδοσης ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη και η προσέλευση του κόσμου τόσο μαζική, παρά την βροχή, που μας έκαναν να αισθανθούμε μεγάλη υπερηφάνεια, υπενθυμίζοντας παράλληλα σε όλο τον πλανήτη ότι όλα ξεκίνησαν από εδώ. «Η Ελλάδα μπορεί» ήταν το σύνθημα της εκδήλωσης και το αποδείξαμε με τον καλύτερο τρόπο.

ΓΑΝΩΤΗΣ Ή ΓΑΝΩΤΖΗΣ Ή ΓΑΝΩΜΑΤΗΣ

Γανωτής ή γανωτζής ή γανωματής είναι ο τεχνίτης που επικαλύπτει τα χάλκινα σκεύη με κασσίτερο Το επάγγελμα του γανωτή είναι από τα πιο παλιά που υπάρχουν. Λένε ότι καθιερώθηκε στην εποχή του Βυζαντίου και ήταν χρήσιμη η δουλειά τους, γιατί έσωζαν τους ανθρώπους από το θάνατο που προκαλούσαν τα αγάνωτα χάλκινα σκεύη. Τα παλιά χρόνια, τα περισσότερα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι για τις καθημερινές τους δουλειές και ιδιαίτερα στη μαγειρική ήταν χάλκινα [μπακιρένια]. Αυτά με τον καιρό και με τη μεγάλη χρήση οξειδώνονταν και γινόταν επικίνδυνα για δηλητηριάσεις. Έπρεπε λοιπόν να γανωθούν, να περαστεί δηλαδή η επιφάνειά τους για προστασία με ένα ειδικό μέταλλο (κασσίτερος). Ο γανωματής αφού καθάριζε καλά τα σκεύη, άλειφε το εσωτερικό τους με σπίρτο (υδροχλωρικό οξύ ) και το έτριβε με τριμμένο κεραμίδι ή άμμο. Ύστερα ζέσταινε καλά το χάλκινο σκεύος στη φωτιά και έριχνε μέσα το χλωριούχο αμμώνιο για να στρώσει καλύτερα το καλάι. Στη συνέχεια, το σκούπιζε καλά και μετά άπλωνε το λιωμένο καλάι στην επιφάνεια του σκεύους με τη βοήθεια ενός χοντρού βαμβακερού υφάσματος. Στο τέλος το σκούπιζε με καθαρό βαμβάκι για να γυαλίσει.

ΚΑΛΑΘΟΠΟΙΟΣ

Το επάγγελμα του καλαθοποιού ήταν γνωστό σε χωριά όπου τα υλικά για τις ανάγκες της παραγωγής ήταν άφθονα. Τα υλικά αυτά τα έπαιρναν από τις λυγαριές και τα καλάμια. 
Από τις λυγαριές οι καλαθοποιοί έβγαζαν τις μακριές βίτσες. Με τις βίτσες αυτές, εκτός που έπλεκαν, σχίζοντας τες στα δυο, εξασφάλιζαν και το πλέξιμο των καλαθιών και των άλλων κοφινιών. Με τις βίτσες πλέκονταν ο πάτος των καλαθιών και κοφινιών.  
Τα πετροκόφινα κατασκευάζονταν ολόκληρα από λυγαριά ή μυρσίνη και αυτά χρησιμοποιούνταν και για τη μπουγάδα του νοικοκυριού, τα μπουγαδοκόφινα. Με λεπτές βίτσες λυγαριάς ή μυρσίνης ο καλαθοποιός έπλεκε και τα τουπιά του τυριού και της μυζήθρας. Επίσης κατασκεύαζαν και τις κόφες που χρησιμοποιούνταν σε διάφορες οικιακές χρήσεις, κυρίως όμως χρησιμοποιούνταν στον τρύγο, για τη μεταφορά των σταφυλιών από το αμπέλι στο πατητήρι.

ΜΥΛΩΝΑΣ

Μυλωνάδες λέγονταν αυτοί που εργάζονταν στους μύλους και άλεθαν τα σιτηρά, για να παράγουν αλεύρι, με το οποίο παρασκεύαζε το ψωμί της η οικογένεια. Οι αλευρόμυλοι διακρίνονταν σε κείνους που κινούνταν με νερό τους νερόμυλους, και σε κείνους που κινούνταν με τον αέρα, ανεμόμυλοι. Οι περισσότεροι νερόμυλοι λειτουργούσαν το χειμώνα και ελάχιστοι το καλοκαίρι και σε τόπους όπου υπήρχαν τρεχάμενα νερά.  
Οι ανεμόμυλοι κινούνταν με τη βοήθεια του ανέμου και γι’ αυτό οι περισσότεροι λειτουργούσαν μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, που οι άνεμοι ήταν ήπιοι. Οι ανεμόμυλοι χτίζονταν τις πιο πολλές φορές ομαδικά στα λεγόμενα μυλοτόπια. Και στις δυο περιπτώσεις ο βασικός κορμός του μύλου ήταν η πέτρα. Δυο πέτρινοι δίσκοι κινούνταν αντίθετα και τρίβοντας τον καρπό τον μετέτρεπαν σε αλεύρι.

ΝΤΕΝΕΚΕΤΖΗΣ

Ντενεκετζής ήταν ο κατασκευαστής διαφόρων ντενεκεδένιων σκευών για οικιακή, αγροτική, κτηνοτροφική και βιομηχανική χρήση.

Τα κυριότερα σκεύη, που κατασκεύαζε ο ντενεκετζής, ήταν οι κουβάδες του νερού, οι λάντζες, τα χωνιά, οι λύχνοι, τα φανάρια, τα ποτιστήρια, τα δοχεία μεταφοράς νερού και γάλατος, τα μαγκάλια κ.α.

Εκτός από τα παραπάνω είδη, ο ντενεκετζής κατασκεύαζε και κόσκινα.

ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ - ΑΛΜΠΑΝΤΗΣ

Αλμπάντης ή πεταλωτής ήταν ο τεχνίτης που πετάλωνε τα άλογα, τα μουλάρια και τους γαϊδάρους.  
Το επάγγελμα εξασκούνταν κυρίως στα κεφαλοχώρια, όπου οι ιδιοκτήτες έφερναν από τα γύρω χωριά τα ζώα τους για πετάλωμα. Το καλίκωμα (πετάλωμα), που έκανε ο αλμπάντης ήτανε δυο ειδών: το καινούριο πετάλωμα και το καγιάρι.  
Το καινούριο πετάλωμα γινόταν όταν τα πέταλα του ζώου είχαν φαγωθεί με τη χρήση. Τα καινούρια πέταλα, που χρησιμοποιούνταν στα μουλάρια και στα μικρόσωμα άλογα, ήταν ολόγεμα, γιατί στα μεγαλόσωμα άλογα χρησιμοποιούνταν πέταλα, που κάλυπταν  μόνο γύρω - γύρω το άκρο του πέλματος με κενό το μέσο και με δυο κάθετες εξοχές στα άκρα, για να προφυλάσσουν το άλογο από το γλίστρημα.  
Το καγιάρι είναι όμοιο με το καινούριο πετάλωμα με μόνη τη διαφορά ότι στο καγιάρι χρησιμοποιούνταν τα ίδια πέταλα, που φορούσε το ζώο, επειδή δεν παρουσίαζαν μεγάλη φθορά.

ΣΩΜΑΡΑΣ  Ή ΣΑΜΑΡΑΣ

Σαμαράς ήταν ο τεχνίτης που κατασκεύαζε σαμάρια για τα χοντρά ζώα που χρησιμοποιούσαν οι αγρότες για τις μεταφορές τους (μουλάρια, άλογα και γαϊδάρους). Τα σαμάρια, ανάλογα με το ζώο και τον ιδιοκτήτη τους μπορούσαν να είναι από πολύ φτωχά στην κατασκευή και διακόσμηση τους, μέχρι πολύ ακριβά και φανταχτερά. Το σαμάρι αποτελούνταν από τρία μέρη δηλ. από τον ξύλινο σκελετό, από το εσωτερικό γέμισμα και από τα δερμάτινα εξαρτήματα.

Η κατασκευή του ξύλινου σκελετού ήταν η κύρια τέχνη του σαμαρά, που απαιτούσε μεγάλη επιδεξιότητα, γιατί όλα τα κομμάτια, που τον αποτελούσαν, πελεκούνταν από τον ίδιο με το κοφτερό σκεπάρνι και απαιτούνταν λεπτή δουλειά ώστε να μην διακρίνονται τα σκαψίματα στα ξύλα του σκελετού.

Το εσωτερικό γέμισμα ήταν ένα είδος στρώματος με εξωτερική επικάλυψη από ένα πολύ λεπτό δέρμα και από εσωτερική από ένα πίλημα λευκό μάλλινο, το στρασούρι, με ενδιάμεσο γέμισμα από το χόρτο αφράτο. Το στρώμα αυτό ραβόταν από το σαμαρά με τη σαμαροβελόνα, διπλώνονταν και έμπαινε μέσα στον ξύλινο σκελετό.

Από τα πλάγια του σαμαριού  κρέμονται δερμάτινες λουρίδες, όπου πατεί τα πόδια του ο αναβάτης για να καβαλικέψει το ζώο.

Το σαμάρι χρησιμοποιήθηκε για να γίνονται οι μεταφορές σε ανθρώπους και πράματα με τα ζώα.

ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ

Σήμερα ο τσαγκάρης, είναι ο τεχνίτης που επιδιορθώνει τα παπούτσια μας. Παλιότερα όμως, ο τσαγκάρης τα έφτιαχνε ο ίδιος από την αρχή, μετά από παραγγελία. Η κατασκευή ήταν χειροποίητη και δερμάτινα πάνω – κάτω.

Το τσαγκαράδικο αποτελούνταν από τον πάγκο εργασίας .Πάνω ή κοντά στον πάγκο ήταν τα εργαλεία και τα υλικά που χρησιμοποιούσε ο τσαγκάρης, τα σουβλιά οι τσαγκαροβελόνες, οι φαλτσέτες, τα σφυριά, οι σπάγγοι και τα καλαπόδια. Πάνω στην τάβλα κόβονταν επίσης τα δέρματα, που χρησιμοποιούνταν για όλα τα είδη καλίκωσης με το ειδικό τσαγκαρομάχαιρο. Σήμερα το επάγγελμα του παραδοσιακού τσαγκάρη είναι ένα από αυτά που χάνονται. Όσοι υπάρχουν ασχολούνται μόνο με επιδιορθώσεις.

ΤΖΑΜΠΑΖΗΣ

Τζαμπάζης λεγόταν ο έμπορος ζωντανών μεγάλων ζώων κυρίως μουλαριών, αλόγων, γαϊδάρων αλλά και βοδινών. Τα ζώα αυτά τα αγόραζαν ή τα μεταπουλούσαν ή τα αντάλλασσαν με άλλα καλύτερα , με τελική κατάληξη τη μεταπώληση όταν εύρισκαν συμφέρουσα τιμή.  
Το μεγαλύτερο μέρος της πώλησης  γίνονταν στις ζωοπανηγύρεις και στα παζάρια όπου ο τζαμπάζης οδηγούσε τα αγορασμένα ζώα για πώληση ή ανταλλαγή.

ΠΑΓΩΤΑΤΖΗΣ

Παγωτατζής λεγόταν  αυτός που κατασκεύαζε παγωτά χρησιμοποιώντας γάλα, ζάχαρη, και φρούτα ως βασικά συστατικά. 
Το αμαξάκι για τον παγωτατζή ήταν ένας πιστός φίλος. Το έβαφε, το ζωγράφιζε με όμορφα σχέδια. 
Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν αρκετά χρήματα για να έχουν ψυγείο στο σπίτι τους. Ούτε και οι μαγαζάτορες μπορούσαν εύκολα να αγοράσουν ένα ψυγείο για το μαγαζί τους. Έτσι τα παιδιά μπορούσαν να πάρουν παγωτό μόνο από τον παγωτατζή. 
Κάθε πρωί ο παγωτατζής αγόραζε μεγάλες κολόνες πάγου. Τις έβαζε μέσα στο καρότσι με το παγωτό που είχε φτιάξει και γύριζε τις συνοικίες καλώντας τα παιδιά να αγοράσουν παγωτό.

Παραδοσιακά επαγγέλματα

Αγωγιάτης.

Τα παλιά τα χρόνια που δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα, οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες αφού και μια απόσταση μικρή για τα σημερινά δεδομένα,φαινόταν πολύ μεγάλη. Έπρεπε οι άνθρωποι να πάνε με τα πόδια ή με τα γαϊδούρια και τα μουλάρια. Έτσι έχαναν πολύ χρόνο αλλά και κουραζόταν. Σκεφτείτε τώρα τις δυσκολίες που είχαν για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους. Γι αυτό υπήρχαν κάποιοι που έκαναν το επάγγελμα του αγωγιάτη. Χρησιμοποιώντας τα μουλάρια ή τα γαϊδούρια τους δεν έκαναν άλλη δουλειά παρά μόνο το καθημερινό δρομολόγιο από το χωριό μας σε άλλα χωριά κουβαλώντας ανθρώπους και εμπορεύματα.

Για τις υπηρεσίες του ο αγωγιάτης έπαιρνε μια πληρωμή, που λεγόταν αγώϊ. Το αγώϊ κανονιζόταν με συμφωνία άλλοτε κατά διαδρομή (στραθιά) και άλλοτε κατά μονάδα βάρους του εμπορεύματος που μεταφερόταν.  Η αμοιβή του αγωγιάτη ήταν σχετικά καλή για κείνα τα χρόνια, όμως η δουλειά ήταν δύσκολη και εξαντλητική.  

Ντελάλης

Τα παλιά τα χρόνια που δεν είχαν ανακαλυφτεί το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το μεγάφωνο οι αρχές του χωριού είχαν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους πουν για κάποια πράγματα ή αποφάσεις που τους αφορούσαν. Έτσι όταν ήθελαν να ανακοινώσουν κάτι στους κατοίκους είχαν το ντελάλη. Ο ντελάλης διαλαλούσε τα νέα, τις παραγγελίες που έπαιρνε από τις αρχές ή για τα εμπορεύματα που έφερναν οι πραματευτάδες. Κυρίως στεκόταν στα ψηλότερα σημεία  για να μπορεί να ακούγεται από όσο το δυνατόν περισσότερους.  Αυτό το σημείο λοιπόν ήταν ιδανικό για το ντελάλη έτσι ώστε να ακουστεί από πολλούς συγχωριανούς. Ο ντελάλης έπρεπε να είναι βροντόφωνος για να μπορεί να φωνάζει δυνατά και να τον ακούνε και υπομονετικός γιατί έπρεπε να γυρίσει όλο το χωριό και να φωνάζει για να μεταφέρει το μήνυμα. Έβαζε την παλάμη στο στόμα, σαν χωνί, κι έπαιρνε τις γειτονιές φωνάζοντας. Η αμοιβή του ήταν ένα ποτηράκι τσίπουρο ή λίγο κολατσιό.

 

Καρεκλάς

Ο καρεκλάς ήταν αυτός που έφτιαχνε καρέκλες, Έφτιαχνε πρώτα τον ξύλινο σκελετό της καρέκλας και στη συνέχεια έπλεκε με ψάθα τη βάση της καρέκλας όπου θα κάθονταν οι άνθρωποι. Αυτό γινόταν για να είναι πιο αναπαυτικές οι καρέκλες.

 Νερουλάς

Πριν μερικές δεκαετίες υπήρχε το επάγγελμα του νερουλά που μετέφερε νερό στα σπίτια των ανθρώπων. Οι νερουλάδες  χρησιμοποιούσαν ένα γαϊδούρι που το φόρτωναν με βαρέλια νερού και γύριζαν στις γειτονιές των πόλεων πουλώντας νερό. Οι νερουλάδες στις πόλεις υπήρχαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’30. Τότε αντικαταστάθηκαν από υδροφόρες των Δήμων.

 Παγοπώλης

Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε ως τη δεκαετία του 1960. Περνούσε από τις γειτονιές με το φορτηγό ή το τρίκυκλό του γεμάτο πάγο. Οι νοικοκυρές έβγαιναν για να πάρουν πάγο, ολόκληρη κολώνα ή μισή. Ο παγοπώλης φορούσε τα γάντια του για να μην παγώνουν τα χέρια του και με έναν γάντζο έπιανε τον πάγο, τον έκοβε και τους τον έδινε. Αυτές τον έβαζαν στο ψυγείο εκείνης της εποχής (που το έλεγαν παγωνιέρα). Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους και είχαν και δροσερό νερό.

Δελτία ταυτότητας ζώων

Φωτεινή

Ανθή

Ελένη

Μάρθα

Αντώνης

 

Διεθνής Ημέρα Μουσείων

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων.
Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς».
Στις 18 Μαίου κάθε χρόνο η είσοδος σε όλα τα μουσεία της Ελλάδας είναι ελεύθερη.

 Το Μουσείο Ακρόπολης γιορτάζει

Την Παρασκευή 18 Μαΐου 2012 είναι η Διεθνής Ημέρα Μουσείων και το Μουσείο Ακρόπολης γιορτάζει με ατμοσφαιρικές μουσικές εκδηλώσεις στον εξώστη του δευτέρου ορόφου, με θέα την Αίθουσα των Αρχαϊκών Αγαλμάτων και με ελεύθερη είσοδο για όλους (ανοιχτά από τις 08.00 έως τις 22.00 και το εστιατόριο έως τα μεσάνυχτα)





Την Παρασκευή 18 Μαΐου 2012,η «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων γιορτάζει, για πρώτη φορά, τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων, παραμένοντας ανοιχτή για το κοινό από τις 09.30 έως τις 23.00, με ελεύθερη είσοδο.

το ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ
ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΩΝ –18 Μαΐου

με ελεύθερη είσοδο στις εκθέσεις του Μουσείου, εκθέσεις καλλιτεχνών χειροτεχνών της πόλης, ξεναγήσεις, παραμύθια, μουσική, δράσεις, εργαστήρια κατασκευών.

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗ
ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΩΝ

Το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συμμετέχει στον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων (18 Μαΐου), με μια ξεχωριστή δράση το Σάββατο 19 Μαΐου (17.30 - 21.00).

Το θέμα που επέλεξε για την Ημέρα Μουσείων 2012 το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) είναι «Το Μουσείο σε έναν κόσμο που αλλάζει. Νέες προκλήσεις, νέες εμπνεύσεις». Με αφετηρία αυτή την παρότρυνση, το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης δείχνει στην πράξη ότι "ανοικτό" μουσείο είναι αυτό που αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν γύρω του, αντιδρά, μετασχηματίζεται και συμμετέχει.

Το Σάββατο 19 Μαΐου, από τις 17.30 έως τις 21.00, σε όλες τις οθόνες του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα προβάλλονται δεκάδες ερασιτεχνικά βίντεο της τελευταίας διετίας (τα οποία παρουσιάστηκαν και στο διαδίκτυο) και χρησιμοποιούν την κινηματογραφική γλώσσα για να αποτυπώσουν την αγωνία της ελληνικής και της ευρωπαϊκής κοινωνίας μπροστά στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η γενικευμένη οικονομική και πολιτική κρίση.

Η δράση έχει στόχο να τροφοδοτήσει το διάλογο, που γεννούν ερωτηματικά όπως: Τι σημαίνει σήμερα "ανοιχτό μουσείο"; Μπορεί η ψηφιακή τεχνολογία να κάνει τον κινηματογράφο "λαϊκό" όχι μόνο ως προς την κατανάλωση, αλλά και ως προς την παραγωγή του; Η διάχυση του κινηματογραφικού προϊόντος (ερασιτεχνικού ή επαγγελματικού) μέσα από το διαδίκτυο μπορεί να δημιουργήσει νέες μορφές συλλογικότητας;

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Χρόνια πολλά στις μητέρες!

Σήμερα Κυριακή 13 Μαΐου γιορτάζουν όλες οι μανούλες του κόσμου!

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907-1908 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Δεύτερη Κυριακή του Μάη σήμερα και οι περισσότερες χώρες του κόσμου γιορτάζουν μια γιορτή αλλιώτικη από τις άλλες. Μια γιορτή που μας θυμίζει πώς ήρθαμε στον κόσμο. Μια γιορτή φόρο τιμής σ' εκείνη που μας έφερε στη ζωή, που μας έδωσε πνοή και αποτελεί το κέντρο του δικού μας κόσμου, αλλά και εμείς του δικού της.

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

|

Επίσκεψη στο Καυτατζόγλειο Στάδιο

Σήμερα πήγαμε μία εκδρομή με το σχολείο μου στο Καυτατζόγλειο.Κάναμε όλες τις ετοιμασίες από το σχολείο μας για την εκδρομή. Όταν όλοι ήμασταν έτοιμοι βγήκαμε από την τάξη, πήγαμε στην αυλή του σχολείου και περιμέναμε να έρθει το λεωφορείο. Μετά από λίγη ώρα που είχε πια έρθει, ανεβήκαμε με σειρά στο λεωφορείο. Όλοι είχαμε πάρα πολύ αγωνιά για το γήπεδο! Αν είχε μόνο γήπεδα ποδοσφαίρου, αν ήταν μεγάλο , αν ήταν μικρό. Όμως όταν φτάσαμε....

ήταν το πιο ΤΕΡΑΣΤΙΟ γήπεδο που έχω δει σε όλη μου τη ζωή!!! Είχε από όλα τα αθλήματα! Ποδόσφαιρο , άλμα  εις μήκος , στίβο , άλμα επί κοντό , σφαίρα και πολλά άλλα. Περπατάγαμε,περπατάγαμε μέχρι που φτάσαμε στο γήπεδο. Εκεί, καθίσαμε στις κερκίδες και κάθε τάξη πήρε από μια γυμνάστρια ή από έναν γυμναστή. Εγώ και οι συμμαθητές μου ήμασταν με μια πολύ καλή γυμνάστρια  , την κυρία Ζωή.  Πρώτα, πρώτα όπως κάνουν όλες οι τάξεις κάναμε ασκήσεις για προθέρμανση. Όταν τελειώσαμε τις ασκήσεις , κάναμε σκυταλοδρομίες και μετά άλμα εις μήκος. Αργότερα κάναμε ένα μικρό διάλειμμα για να ξεκουραστούμε. Πήγαμε στο κυλικείο και αγοράσαμε διάφορα ''φαγητά'' για να φάμε. Το κακό είναι ότι δεν μας άφησε να πάρουμε παγωτό.Αλλά δεν πειράζει. Ύστερα μας φώναξε η κυρία Ζωή για να πάμε να συνεχίσουμε. Πήγαμε λοιπόν ξανά εκεί, και παίξαμε αγώνες τρεξίματος. Μετά πήραμε τις τσάντες μας και κάναμε γραμμές για να φύγουμε. Και μερικές φίλες μου έλεγαν: Πώς πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα;;;;;;;;; και το ίδιο έλεγα κι εγώ. Λοιπόν μπήκαμε μέσα στο λεωφορείο και γυρίσαμε πίσω στο σχολείο.                    

                                    Ήταν η Καλύτερη Εκδρομή που Έχω Πάει ως Τώρα

       

                                   

ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

-       Δικαίως ονομάζουμε τη γη μητέρα, αφού την ποδοπατούμε και αυτή δεν παύει να αποδίδει καρπούς και άνθη.

-       Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, γι' αυτό έφτιαξε τη μητέρα.

Άναψε η Ολυμπιακή Φλόγα στην Αρχαία Ολυμπία

Στην Αρχαία Ολυμπία άναψε η Ολυμπιακή Φλόγα και ξεκίνησε το ταξίδι της σε όλη την Ελλάδα μέχρι να φτάσει στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου.

Η Ολυμπιακή Φλόγα άναψε στην ιερή γη της Αρχαίας Ολυμπίας και ξεκίνησε ήδη το μαγικό της ταξίδι για το Λονδίνο και τους 30^ουςΟλυμπιακούς Αγώνες.

Σε μια άκρως επιτυχημένη Τελετή που διοργάνωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και με την παρουσία χιλιάδων θεατών στο αρχαίο στάδιο, η Φλόγα άναψε από τις αχτίδες του ήλιου στα χέρια της Πρωθιέρειας Ινούς Μενεγάκη και ακολούθησε το χορευτικό από τις Ιέρειες που εμπνεύστηκε η Χορογράφος Άρτεμις Ιγνατίου.

Στη συνέχεια, η Πρωθιέρεια μεταλαμπάδευσε το Φως στην δάδα του πρώτου Λαμπαδηδρόμου, Σπύρου Γιαννιώτη.

Συνολικά το Ολυμπιακό φως θα διανύσει στην Ελλάδα 2.900 χιλιόμετρα στα χέρια 490 λαμπαδηδρόμων. Αναλυτικά θα διασχίσει 26 Νομούς, 38 Δήμους και 40 πόλεις, θα φτάσει σε πέντε αρχαιολογικούς χώρους, ενώ θα γίνουν και 34 τελετές αφής βωμών σε συγκεκριμένες πόλεις στη διάρκεια της διαδρομής.

Η διαδρομή της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας στην Ελλάδα θα ολοκληρωθεί στις 17/5, στο Παναθηναϊκό Στάδιο. 

Η γιορτή της μητέρας

 Κυριακή είναι η γιορτή της μητέρας. Έτσι με αφορμή αυτή τη γιορτή η κυρία μας αποφάσισε να μας κάνει κατασκευές  για να τις δώσουμε στη μαμά μας. Βοηθήσαμε και εμείς.Η κυρία μας έδωσε κάποιες ενωμένες καρδούλες με σκοπό να τις διπλώσουμε. Απ' έξω είχαν ένα ζωγραφισμένο λουλουδάκι και απ' την πίσω μεριά έγραφαν: 
"Εύχομαι στη μανούλα μου
σήμερα που γιορτάζει, 
πάντα το γέλιο κι χαρά 
στα χείλη της να στάζει!"
Μετά βάψαμε το λουλούδι και γράψαμε από μέσα:
"Μανούλα μου σ' αγαπώ τρελά 
και σου χαρίζω δυο ζεστά φιλιά!!! 
Στη συνέχεια κολλήσαμε αυτοκόλλητα και η καρτούλα ήταν έτοιμη!

Τα δώρα μας στη γιορτή της μητέρας!

Ημέρα της Ευρώπης

Η Ημέρα της Ευρώπης είναι αφιερωμένη στην ενότητα και την ειρήνη των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γιορτάζεται την 9η Μαΐου. Η Ημέρα της Ευρώπης μαζί με την ευρωπαϊκή σημαία, τον ευρωπαϊκό ύμνο και το σύνθημα "ενότητα στην πολυμορφία" συμπεριλαμβάνεται στα σύμβολα της Ένωσης

 Στις 9 Μαΐου 1950, ο Robert Schuman πρότεινε τη δημιουργία μιας οργανωμένης Ευρώπης, απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των λαών της.
Η πρόταση αυτή, γνωστή ως "Δήλωση Schuman", θεωρείται ως η απαρχή γένεσης της οντότητας που εξελίχθηκε στη σημερινή "Ευρωπαϊκή Ένωση". 

 Σήμερα η 9η Μαΐου έχει γίνει ένα ευρωπαϊκό σύμβολο (Ημέρα της Ευρώπης), το οποίο μαζί με τη σημαία, το έμβλημα, τον ύμνο και το ενιαίο νόμισμα (ευρώ) εκπροσωπεί την πολιτική οντότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την Ημέρα της Ευρώπης δίνεται η ευκαιρία για δραστηριότητες και εορτές κατά τις οποίες οι πολίτες συνηθίζουν στην ιδέα της Ευρώπης και γεφυρώνονται οι αποστάσεις που χωρίζουν τους λαούς της Ένωσης.

Κατασκευές για τη γιορτή της μητέρας

Κάρτα καρδιά

1. Κόβετε ένα χαρτόνι άσπρο, σε λίγο μικρότερο μέγεθος από έναχαρτί Α4.
2. Σχεδιάστε μια καρδούλα σε κόκκινο χαρτόνι.
3. Κολλήστε την καρδιά στην μέση της κάρτας.
4. Βάλτε κόλλα γύρω γύρω γύρω από την καρδιά και στολίστε με χρωματιστά μπαλάκια από γκοφρέ χαρτί.

Καδράκι καρδούλα για τη Γιορτή της Μητέρας

       Υλικά

• Φύλλο φελλού
• Χαρτόνι ροζ
• Κορδέλα
• Κόλλα

Μπουκέτο από  λουλούδια

 

Κάρτα με λουλούδια

 

Η Πρωτομαγιά

Η Πρωτομαγιά για όλους μας είναι μια μέρα ξεχωριστή γιατί  κάνουμε κάτι που δεν κάνουμε τις άλλες μέρες.Έτσι και εμείς κατεβήκαμε στον κήπο για να μαζέψουμε λουλούδια για το Πρωτομαγιάτικο στεφάνι. βρήκαμε πολλά λουλούδια αλλά δεν είχαν πολύ έντονα χρώματα! έτσι πήγαμε μια βόλτα μήπως βρούμε. Όσο περπατούσαμε ψάχνοντας λουλούδια ακούγαμε τα πουλιά που κελαηδούσαν,μυρίζαμε τις μυρωδιές των λουλουδιών και πάνω απ' όλα εγώ είδα και ένα ΧΕΛΙΔΟΝΙ!!!!! Μετά από πολύ ψάξιμο φτάσαμε στο σπίτι.Μετά η μαμά μάζεψε μεγάλα χόρτα, τα τύλιξε και έκανε ένα στεφάνι στη συνέχεια η έβαλε τα λουλούδια επάνω και το στεφάνι ήταν έτοιμο!Μετά το κρεμάσαμε στην πόρτα για να καλωσορίσουμε τον Μάη. Λίγο αργότερα  εγώ και η αδερφή μου πήγαμε να κάνουμε ένα μπάνιο για να χαλαρώσουμε ενώ η μαμά με τον θείο καθάρισαν την αυλή για να φάμε έξω.Όταν τελείωσαν ο μπαμπάς πήγε να ψήσει. Ψήσαμε συκωτάκια, μπριζόλες και σουβλάκια.Χάρηκα πολύ που τρώγαμε στην αυλή μας μετά από πολύ καιρό.

Η ξεχωριστή μου μέρα αυτή συνεχίστηκε και το απόγευμα, καθώς επισκέφτηκα μαζί με τους γονείς μου , την αδερφή μου και μια φίλη της μαμάς το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής είχαμε και τα ποδήλατά μας μαζί. Εκεί είχε πολλά σήματα για να μπορούν τα παιδιά να μαθαίνουν κανόνες συμπεριφοράς στο δρόμο.Στο πάρκο συνάντησα και μια συμμαθήτριά μου την Παυλίνα και κάναμε μαζί ποδήλατο.

Όταν έφτασε η ώρα της επιστροφής, λυπήθηκα πολύ γιατί είχα περάσει πολύ ωραία !

Παγκόσμια ημέρα ελευθερίας του τύπου

Η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ένωσης Εφημερίδων (ΠΕΕ) και από το 1993 γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Μαΐου.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας μάς υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας του Τύπου, όπως κατοχυρώνονται από το άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ, αλλά και από το Σύνταγμά μας. Χωρίς αυτά τα δύο θεμελιώδη δικαιώματα, η Δημοκρατία είναι κενή περιεχομένου.

Μια αξέχαστη Πρωτομαγιά

Χτες, την Πρωτομαγιά όπως πάντα , ανεβήκαμε στο βουνό για να κάνουμε στεφάνια. Ξεκινήσαμε λοιπόν , πρωί-πρωί για το βουνό. Μαζί με τις θείες μας, τους γονείς μας και την αδερφή μου σιγά-σιγά αρχίσαμε να μαζεύουμε λουλούδια. Όταν είχαμε μαζέψει  αρκετά λουλούδια και ήμασταν περίπου στη μέση σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα. Λοιπόν,  ανεβήκαμε λίγο πιο πάνω που ήταν το παρατηρητήριο  των Πεύκων. Μείναμε για λίγο στο παρατηρητήριο και  μετά, όταν πια είχαμε ξεκουραστεί αρκετά, σηκωθήκαμε για να ξεκινήσουμε ξανά  το μάζεμα των λουλουδιών.  Μαζεύαμε, μαζεύαμε λουλούδια ώσπου πια είχαν μαζευτεί πάρα πολλά. Καθώς περπατούσαμε για να πάμε στο σπίτι μας να ψήσουμε, η θεία μας εντόπισε ένα πάρα πολύ ωραίο λουλούδι ,που το έλεγαν ανεμώνη. Πήγε λοιπόν να το πάρει και άκουσε ένα σύρσιμο στα χόρτα.. Ήταν ένα μεγάλο ΦΙΔΙ!!!!!!!!!!!!!! ΟΛΟΙ κατατρομάξαμε  πάρα πολύ μόλις αντικρίσαμε το φίδι. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω βήμα, έτρεμαν τα πόδια  μου συνέχεια .Πως λέμε ‘’Μου κόπηκαν τα πόδια ‘’ από το φόβο μου. Μετά από λίγη ώρα που μου πέρασε’’ λίγο’’ ο φόβος ο μπαμπάς μου θυμήθηκε να πει: Ααα! Ξέχασα να σας πω ότι αυτό το φίδι που είδαμε  το λένε Αλαφιάτη και δεν είναι καθόλου δηλητηριώδες ΕΕΕ! Τότε μου ήρθε να τον πνίξω!!!!  Πήρα μια τρομάρα!!! Εντάξει μετά όταν όλα αυτά τέλειωσαν    και φτάσαμε στο σπίτι ο μπαμπάς μου άρχισε να ψήνει . Όταν πια ήταν έτοιμα τα ψητα ,στρώσαμε τραπέζι και αρχίσαμε να τρώμε. Όταν τελειώσαμε το φαγητό , πήγαμε εκεί που είχαμε συγκεντρώσει όλα τα λουλούδια και αρχίσαμε να  φτιάχνουμε τα στεφάνια. Τελειώσαμε και  από το στεφάνι και το κρεμάσαμε στην πόρτα της αυλής μας.

                        Αν εξαιρέσεις το φίδι που είδαμε στη διαδρομή     

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΜΕΡΑ!!!!!!!!