Το χαρούμενο λιβάδι - Η χαρούμενη τάξη

Σήμερα με αφορμή το μάθημα της Γλώσσας "Το χαρούμενο λιβάδι"  με τις κατάλευκες μαργαρίτες που δεν ήθελαν στην παρέα τους την κατακόκκινη παπαρούνα και το μάθημα των Θρησκευτικών "Τα δικαιώματα του παιδιού" ετοιμάσαμε παιχνίδια ρόλων.

 

 

Αρχικά, παρακολουθήσαμε το βίντεο για να γνωρίσουμε την ιστορία της παπαρούνας.

 

                           

Στη συνέχεια με τη βιωματική τεχνική "Ο κύκλος του κοτσομπολιού" προσπαθήσαμε να βιώσουμε καλύτερα τα συναισθήματα της παπαρούνας και να αποφεύγουμε να θέτουμε κάποιον στο περιθώριο.

 

Κύκλος του κουτσομπολιού 

Οι μαθητές/τριες χωρίζονται σε δύο ομάδες και σχηματίζουν δύο ομόκεντρους κύκλους. Ο εσωτερικός κύκλος είναι ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε δίλημμα, π.χ. η κατακόκκινη παπαρούνα. Ο εξωτερικός εκφράζει τις «φωνές της συνείδησης», τις οποίες και ακούν όσοι στέκονται στον εσωτερικό κύκλο. Οι μαθητές του εξωτερικού κύκλου (παπαρούνες) μιλούν ο ένας μετά τον άλλον και στη συνέχεια ταυτόχρονα.  Η τεχνική δημιουργεί δραματική ένταση, οι συμμετέχοντες εμβαθύνουν στο πρόβλημα και βιώνουν τη δυσκολία της απόφασης.

Παρουσίασαν τις θέσεις της ψηλομύτας Μαργαρίτας που δεν ήθελε στο λιβάδι την παπαρούνα,  τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν μελλοντικά  με τα παπαρουνοπαιδάκια που θα γεννηθούν, την άποψη της γιαγιάς Μαργαριταρένιας που έλεγε πως δεν τους κάνει κανένα κακό η παρουσία της παπαρούνας στο λιβάδι και την άποψη της Μαργαρίτας - Ρίτας  που πίστευε ότι και αυτές αν και διαφέρουν σε πολλά σημεία, ταίριαξαν.

 

Ο διάδρομος της Συνείδησης 

 

Οι μαθητές/τριες χωρίζονται σε δύο ομάδες και σχηματίζουν δύο παράλληλες σειρές. Στη μέση βαδίζει ένα πρόσωπο (παπαρούνα) που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα.  Η κάθε παράλληλη σειρά (μαργαρίτες) εκφράζει γνώμες  θετικές ή αρνητικές για να βοηθήσει το πρόσωπο που  αντιμετωπίζει το πρόβλημα να πάρει μία απόφαση. Με την τεχνική ανακαλύπτονται και βιώνονται προκαταλήψεις, συγκρούσεις, αντιθέσεις κ.ά. 

Κατόπιν,  έγινε συζήτηση για το πώς ένιωσε ή παπαρούνα και προτείναμε λύσεις για το τι θα έπρεπε να κάνουν οι μαργαρίτες.

 

Στο μάθημα των Θρησκευτικών μιλήσαμε για τα δικαιώματα του παιδιού και όπως η παπαρούνα είχε τη θέση της στο λιβάδι με τις μαργαρίτες, έτσι και στην τάξη μας κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει τα ίδια δικαιώματα. Στη συζήτηση που έγινε, παρατηρήσαμε ότι ακούστηκαν όλες οι απόψεις όπως ακριβώς με την παπαρούνα που φύτρωσε στο λιβάδι με τις μαργαρίτες. Υιοθετήσαμε την άποψη της γιαγιάς Μαργαριταρένιας και της Μαργαρίτας - Ρίτας, γνωρίζοντας ότι αν και είμαστε όλοι διαφορετικοί, μπορούμε να ταιριάξουμε και η τάξη μας να είναι χαρούμενη όπως το χαρούμενο λιβάδι.

Κάθε παιδί έκοψε μια διπλή καρδιά, έγραψε και ζωγράφισε ότι αγαπά και φτιάξαμε το δικό μας δέντρο της αγάπης, διακηρύττοντας ότι αγαπάμε όλο τον κόσμο και όχι μόνο τα αγαπημένα μας πρόσωπα και όσους μας αγαπούν και πως η αγάπη δεν έχει χρώμα και μιλά πάντα την ίδια γλώσσα.

 

Τέλος, πήραμε ένα σιντί, σχεδιάσαμε έναν κύκλο από χαρτί και τον κολλήσσαμε επάνω στο σιντί. Γράψαμε λέξεις που έχουν σχέση με τη φιλία για να δείξουμε την αγάπη μας στην παπαρούνα και στους συμμαθητές μας, κολλήσαμε μια μπίλια στο κέντρο και έγινε μια σβούρα.

Στη συνέχεια σε ομάδες παίξαμε το παιχνίδι της φιλίας.