Pώτα το νερό. . . τι τρέχει

Στην ενότητα της Γλώσσας "Pώτα το νερό. . . τι τρέχει" μιλήσαμε για ήθη και έθιμα για το νερό και παρουσιάσαμε το έθιμο της Περπερούνας.

Η Περπερούνα είναι ένα έθιμο που τελείται σε πολλά χωριά του Έβρου για την εξουδετέρωση της ανομβρίας.  Η Περπερούνα ή Περπερού ή Πιρπιρού, ανάλογα με το γλωσσικό ιδίωμα της περιοχής είναι έθιμο, που το κάνουν τα κορίτσια. Διαλέγουν ένα κοριτσάκι, φτωχό ή ορφανό και το στολίζουν με λουλούδια και πρασινάδα… για να πρασινίσει ο τόπος σαν την Περπερούνα. Η παρέα των κοριτσιών βάζει στη μέση την Περπερούνα και τραγουδούν:

Περπερούνα περπατεί

περπατεί καμαρωτή,

και το Θεό παρακαλεί,

για να στείλει μια βροχή.

Μια βροχή καλή καλή

για ν’ ανθίσουν τα λιβάδια,

να φυτρώσουν τα σιτάρια

και μεθύσουν τ’ αμπελάκια,

να καρπίσουν σταφυλάκια.

Μπάρες-μπάρες τα νερά

στα χωράφια τα ξερά,

κάθε στάχυ ένα ταγάρι,
κάθε κλήμα ένα πιθάρι.

Αφού τελειώσει το τραγούδι, βγαίνει από κάθε σπίτι μια νοικοκυρά με ένα κανάτι νερό και το χύνει πάνω στο κεφάλι της Περπερούνας και εύχεται: «Καλή βροχή να δώσει ο Θεός».

                                  

Στη συνέχεια συγκεντρώσαμε παροιμίες και εκφράσεις σχετικές με το νερό.

Έχασε τα νερά του.

Έκανε μια τρύπα στο νερό.
Μπήκε το νερό στ΄αυλακι.

Σταγόνα σταγόνα γεμίζει η κολύμπα.

Σταλαγματιά σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά.

Κουβαλάει το νερό με το κόσκινο.
Ξέρει το μάθημα νεράκι.

Λόγια και νερό ας τα πάρει ο ποταμός.

Το νερό κοιμάται και ο τόκος τρέχει.

Δεν δίνει του αγγέλου του νερό.

Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.

Το αίμα νερό δε γίνεται και αν γίνεται δεν πίνεται.

Είπαν το νερό νεράκι.

Βάζω νερό στο κρασί μου.

Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται

Η γλώσσα μας τρέχει σαν το νερό.

Έγιναν νερό κι αλάτι.

Πολλές φορές πάει η στάμνα για νερό, μα κάποτε σπάζει.

Το νερό με τη φωτιά δεν συμπεθεριάζουν.

Κοπέλα σαν τα κρύα νερά.

Τέλος θυμηθήκαμε όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις που έκαναν οι μαθητές σχετικά με το νερό όταν το σχολείο μας συμμετείχε στο πρόγραμμα Comenius.