ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Την Μ.Παρασκευή οι Χριστιανοί ζουν την ημέρα των Παθών του Κυρίου. Ο Χριστός μετά την σύλληψη Του στο όρος των Ελαιών, δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους Αρχιερείς που ήθελαν τον θάνατό του. Επειδή δεν είχαν την νόμιμη εξουσία, έπρεπε να γίνει καταδικαστική απόφαση και να απαγγελθεί από ρωμαίο διοικητή, που τότε ήταν ο Πόντιος Πιλάτος. Την ημέρα εκείνη υπήρχε το έθιμο να απελευθερώνουν έναν κατάδικο Εβραίο. Ο Πιλάτος για να μην έχει την ευθύνη ζήτησε από το πλήθος να διαλέξει ανάμεσα στο Χριστό και το Βαραββά, ποιoς θα ήταν αυτός που θα απελευθερωνόταν. Το πλήθος επέλεξε το Βαραββά. Αμέσως μετά ο Χριστός οδηγείται στην αυλή όπου οι στρατιώτες, του φορούν χλαμύδα πορφυρή και αγκάθινο στεφάνι. Τον φτύνουν και τον χτυπούν. Αργότερα φορτωμένος τον σταυρό οδηγείται προς τον Γολγοθά. Στις 9 το πρωί σταυρώνεται.
Το μαρτύριο κράτησε 6 ώρες. Στις 3 το απόγευμα παρέδωσε το πνεύμα Του, αφού προηγουμένως είχε συγχωρέσει όσους ευθυνόταν για το θάνατό του.
Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα αργίας και νηστείας. Ημέρα πένθους. Σχεδόν ολόκληρη ημέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου.

Κατά το μεσημέρι, όταν γίνει η Αποκαθήλωση , αρχίζει ο στολισμός του Επιταφίου. Οι κοπέλες στολίζουν τον Επιτάφιο με λουλούδια. Όλοι προσκυνάνε τον Επιτάφιο και οι γυναίκες και τα παιδιά, "για να τους πιάσει η χάρη", περνάνε από κάτω.

Το βράδυ γίνεται η περιφορά του Επιταφίου. Η πομπή σχηματίζεται από τα Εξαπτέρυγα και το Σταυρό μπροστά , τον Επιτάφιο και τους ιερείς πιο πίσω. Στις πόλεις προηγούνται οι μουσικοί, παίζοντας πένθιμα εμβατήρια. Ο κόσμος που ακολουθεί κρατάει στα χέρια αναμμένες λαμπάδες.Κατά διαστήματα η πομπή σταματά σε πλατείες και σταυροδρόμια και εκεί οι ιερείς ψάλλουν δεήσεις.

Αι γενεαί πάσαι,

ύμνον τη ταφή σου

προσφέρουσι, Χριστέ μου.

Καθελών του ξύλου

ο Αριμαθαίας

εν τάφω σε κηδεύει.

Μυροφόροι ήλθον

μύρα σοι, Χριστέ μου,

κομίζουσαι προφρόνως.

Ους έθρεψε το μάννα,

εκίνησαν την πτέρναν

κατά του ευεργέτου.

Ω της παραφροσύνης

και της χριστοκτονίας

της των προφητοκτόνων!

Ως άφρων υπηρέτης

προδέδωκεν ο μύστης

την άβυσσον σοφίας.

Ω γλυκύ μου έαρ………