ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην πόλη Κομά της Αιγύπτου. Σε ηλικία 20 ετών, έχασε τους γονείς του.Μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, αφού φύλαξε τα αναγκαία για την συντήρηση αυτού και της μικρής του αδελφής.Από τότε ο Άγιος Αντώνιος άρχισε να ζει ασκητικό βίο.
Στη συνέχεια πήγε σε έρημο τόπο όπου η τροφή του ήταν ελάχιστη. Εκεί νίκησε, με τη χάρη του Θεού, τους πειρασμούς.
Αργότερα πήγε κοντά στα ερείπια ενός φρουρίου και κατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανέναν παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί για ολόκληρο το εξάμηνο.
Μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια ασκήσεως και αφού έφθασε σε ύψη πνευματικής τελειώσεως, εμφανίσθηκε στον κόσμο, που τον θαύμαζαν ως ασκητής και θαυματουργός.

Μαρτυρείται ότι, ενώ ο Άγιος βρισκόταν ακόμα στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων που έβγαιναν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν. Το έτος 311 μ.Χ., κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Μαξιμίνου , πήγε στην Αλεξάνδρεια, για να ενθαρρύνει και να βοηθήσει τους πιστούς. Όταν έπαυσε ο διωγμός, ο Όσιος επανήλθε στην έρημο, αλλά επειδή αισθανόταν ενοχλημένος από την παρουσία πολλών, που πήγαιναν για να τον συναντήσουν, έφυγε από εκεί και πήγε σε έρημο τόπο, ο οποίος βρισκόταν σε ψηλό
βουνό, κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα. Και εκεί όμως προσέρχονταν πολλοί για να λάβουν την ευλογία του, να διδαχθούν και να θεραπευθούν. Οι πράξεις του έγιναν γνωστές και έφεραν πλήθοςμιμητών, ώστε η έρημος μεταμορφώθηκε σε «πόλη». Σ’ αυτήν την «πόλη» ο Μέγας Αντώνιος ήταν ο νομοθέτης και ιδρυτής του μοναχικού βίου. Στην έρημο γνώρισαν τον Άγιο Αντώνιο, ο Μέγας Βασίλειος και ο Μέγας Αθανάσιος.
Ο Μέγας Αθανάσιος μάλιστα, έγραψε τον βίο του.
Η φήμη του Οσίου Αντωνίου έφθασε μέχρι τους βασιλείς, τόσο ώστε ο Μέγας Κωνσταντίνος και οι υιοί του, Κωνστάντιος και Κώνστας, έγραφαν σε αυτόν, σαν να ήταν πατέρας τους και τον παρακαλούσαν να τους απαντήσει. Κατά την διάρκεια του ασκητικού του βίου ποτέ δεν άλλαξε ένδυμα και ποτέ δεν έπλυνε το σώμα ή τα πόδια του με νερό. Ο Όσιος, αν και αγράμματος στην ανθρώπινη σοφία, ήταν σοφός κατά Θεό. Δίδασκε στους μαθητές του να μην θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού.
Ο Μέγας Αντώνιος, αφού έζησε εκατόν πέντε έτη, κοιμήθηκε το 356 μ.Χ. Αν και, όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος, μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου Αντωνίου ήταν να μείνει κρυφός ο τόπος της ταφής του.