Αντιρατσιστικό αλφαβητάρι σε παιχνίδι

Με αφορμή την παραβολή του καλού Σαμαρείτη  και τη Διεθνή ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων  σήμερα, 21η Μαρτίου. η τάξη μας ανέλαβε δράσεις

Αρχικά, διαβάσαμε ανάλογα βιβλία και είδαμε σχετικά βίντεο και μέσα από συζήτηση ετοιμάσαμε ένα βιωματικό σενάριο.

"Η ξένη και οι άλλοι"

Η Γιασμίν αναγκάζεται να πάει σχολείο σε μια άλλη χώρα εξαιτίας του πολέμου και αντιμετωπίζει προβλήματα προσαρμογής.

Κύκλος κουτσομπολιού

Οι μαθητές χωρίζονται σε δύο ομάδες και σχηματίζουν δύο ομόκεντρους κύκλους. Ο εσωτερικός κύκλος είναι ένα πρόσωπο που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα.  Ο εξωτερικός κύκλος εκφράζει φήμες, γνώμες και κουτσομπολιά. Με την τεχνική ανακαλύπτονται και βιώνονται προκαταλήψεις, συγκρούσεις, αντιθέσεις κ.ά.

Η Γιασμίν κάθεται στο κέντρο του κύκλου και ο εξωτερικός κύκλος εκφράζει φήμες, γνώμες και κουτσομπολιά.

 

Διάδρομος συνείδησης

Οι συμμετέχοντες/ουσες φτιάχνουν δυο παράλληλες σειρές και δημιουργούν έναν διάδρομο. Καθώς ο χαρακτήρας που αντιμετωπίζει ένα δίλημμα ή πρόβλημα περπατά ανάμεσά τους, οι υπόλοιποι προφέρουν τις σκέψεις τους ή ενδεχομένως προσφέρουν μια συμβουλή. Οι δυο ομάδες συμμετεχόντων/ουσών μπορούν να εκφράζουν αντικρουόμενες απόψεις για να εντείνουν την ένταση ή απλά να δρουν συμπληρωματικά. Η τεχνική δημιουργεί δραματική ένταση, οι συμμετέχοντες εμβαθύνουν στο πρόβλημα και βιώνουν τη δυσκολία της απόφασης.

Η Γιασμίν που αντιμετωπίζει το δίλημμα να μείνει ή να φύγει περπατά ανάμεσα στις δυο ομάδες, οι οποίες τη συμβουλεύουν τι να κάνει.

Αντιρατσιστικό αλφαβητάρι

Συζητάμε στην ολομέλεια τα συναισθήματα που βίωσε η Γιασμίν, καλλιεργούμε την ενσυναίσθηση και ετοιμάζουμε το αντιρατσιστικό αλφαβητάρι. Τα γράφουμε σε ένα χαρτί και το κολλάμε πάνω σε ένα παλιό σιντί, Τοποθετούμε στο κέντρο μια μπίλια και το ονομάζουμε παιχνίδι της αγάπης γιατί η αγάπη δεν έχει χρώμα και καταργεί όλες τις διακρίσεις.

Υποδεχόμαστε ευπρόσδεκτα τη Γιασμίν στην τάξη μας και όλοι μαζί παίζουμε με το καινούριο μας παιχνίδι, ενώ παράλληλα απαγγέλουμε το ποίημα ΜΗ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ «ΞΕΝΟ» και ακούγεται το τραγούδι της Διαφορετικότητας.

ΜΗ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ «ΞΕΝΟ»!

Επειδή άλλη μάνα με γέννησε

και σ' άλλη γλώσσα άκουσες εσύ

τα όμορφα παιδικά σου παραμύθια...

μη με φωνάζεις «ξένο»

το ψωμί σου δε διαφέρει απ' το δικό μου

το χέρι σου είναι όμοιο με το δικό μου,

σαν τη φωτιά καίει και η δική μου φωτιά.

Γιατί λοιπόν με φωνάζεις «ξένο»;

Επειδή σ' άλλους δρόμους βρέθηκα

και σ’ άλλο λαό γεννήθηκα

και άλλες θάλασσες γνώρισα

και απ‘ αλλού σάλπαρα;

Αλλά το ίδιο άγχος κρύβουμε κι οι δυο

η ίδια εξάντληση

στην πλάτη μας βαραίνει,

αυτή που συντρίβει τον κάθε θνητό

μέσ' απ' του χρόνου τα σκοτάδια

από τότε που σύνορα δεν είχαν τεθεί

κι ανάμεσά μας ακόμη δεν είχαν φθάσει

όσοι διχάζουν

και σκοτώνουν τον φτωχό,

αυτοί που κλέβουν

και μοιράζουν ψέματα,

αυτοί που εμπορεύονται κι εμάς

και θάβουν αδίστακτα τα όνειρά μας

όσοι εφεύραν αυτή τη λέξη

τη σκληρή: «ξένος».

λέξη παγωμένη και γεμάτη θλίψη

που θυμίζει αλησμοσύνη κι εξορία.

Αν θέλεις το καλό μου να είσαι καλός

σταμάτα τώρα να με φωνάζεις «ξένο»

αν θέλεις, κοίταξέ με στα μάτια,

πιο πέρα απ' το μίσος

ας φθάσει η ματιά σου,

ας ξεπεράσει φόβο, εγωισμό.

Για δες, άνθρωπος είμαι κι εγώ

Όχι, δεν είμαι «ξένος»!

Άγνωστος Μετανάστης