Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαιότητα

Ο πρώτος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Τότε οι Αγώνες γινόταν μόνο στον τόπο τους, με μόνο ένα αγώνισμα, η κούρσα του σταδίου.

Από το 776 π.Χ. και μετά οι Αγώνες,  έγιναν πιο σημαντικοί σε ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα. Οι Ολυμπιακοί είχαν θρησκευτική σημασία γιατί γίνονταν προς τιμή του θεού Δία, στήνοντας του ένα  τεράστιο άγαλμα στην Ολυμπία. Ο αριθμός των αγωνισμάτων αργότερα έγινε είκοσι. Οι νικητές των αγώνων γίνονταν αθάνατοι γράφοντάς τους ποιήματα και φτιάχνοντάς τους  αγάλματα. Το έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς.

Οι Αγώνες σιγά σιγά άρχισαν να χάνουν την σημασία τους  όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα και όταν ο Χριστιανισμός έγινε η θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με αποτέλεσμα  το 393 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος να  τους απαγορεύσει. Οι αγώνες μετά γινόταν κάθε 4 χρόνια.

Τα αγωνίσματα

Αγώνες δρόμου

Ο αγώνας δρόμου, ήταν το πρώτο αγώνισμα. Στους αγώνες οι αθλητές που έπαιρναν μέρος φορούσαν μια μικρή ποδιά, ενώ αργότερα αγωνίζονταν γυμνοί. Το  μήκος της διαδρομής είχε μήκος εξακοσίων Ολυμπιακών ποδιών (192 μέτρα). Οι αθλητές αγωνίζονταν  σε ομάδες τεσσάρων. Η διαδρομή του οπλίτη δρόμου είχε μήκος δύο σταδίων όπου οι πολεμιστές αρχικά φορούσαν περικεφαλαία, κνημίδες, ασπίδα και αργότερα ήταν γυμνοί και κρατούσαν μόνο ασπίδα.

Πάλη

Η πάλη ήταν δημοφιλές άθλημα όπου γινόταν  δύο αγωνίσματα. Στο πρώτο ο αθλητής είχε σκοπό να ρίξει τον αντίπαλο τρεις φορές με τους ώμους στο χώμα, ενώ στο δεύτερο ο αγώνας συνεχιζόταν ακόμα και στο έδαφος, μέχρι που ο νικημένος έπρεπε να παραδεχτεί την ήττα του σηκώνοντας το χέρι.

Πυγμαχία

Η πυγμαχία ήταν βίαιο και συχνά θανατηφόρο αγώνισμα. Στα χέρια είχαν  χοντρά δερμάτινα λουριά από τον αγκώνα μέχρι τις γροθιές, ενώ τα δάχτυλα έμεναν ακάλυπτα. Στα λουριά μπορεί να είχαν επάνω μικρούς μολυβένιους βόλους ή καρφιά.

Παγκράτιο

Το δυσκολότερο άθλημα στους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν το παγκράτιο. Ήταν συνδυασμός πάλης και πυγμαχίας. Ο νικητής έπρεπε να νικήσει έχοντας ευελιξία αλλά και δύναμη γροθιάς. Σε αντίθεση με την πυγμαχία, οι αθλητές του παγκρατίου αγωνίζονταν με γυμνά χέρια και δεν χτυπούσαν με την γροθιά, αλλά με τα δάχτυλα της πυγμής.

Πένταθλο

Το πένταθλο ήταν  πέντε αγωνίσματα, τροχάδην, άλμα, πάλη, δισκοβολία και ακόντιο. Οι αθλητές του πένταθλου ήταν φημισμένοι για το γυμνασμένο σώμα τους. Η αρχή του πένταθλου άρχιζε με τον δίσκο ή με το άλμα, και συνέχιζε με ακοντίου, τον αγώνα δρόμου και την πάλη. Η δισκοβολία ήταν αγώνισμα βολής που ξεκινούσε  με την ρίψη πέτρας στην μάχη. Το ακόντιο ήταν κοντό, λεπτό και ελαφρύ, ενώ τελείωνε  σε μακρύ μυτερό άκρο.

Αρματοδρομία

Η αρματοδρομία γινόταν σε ιδιαίτερο στάδιο, το ιπποδρόμιο. Το μόνο ιπποδρόμιο που σώζεται σήμερα στην Ελλάδα βρίσκεται στο Λύκαιο όρος και έχει μήκος 300 μέτρα. Οι αρματοδρομίες ξεκινούσαν χαράματα και τελείωναν το απόγευμα.