Το Σάββατο πήγαμε στο παγοδρόμιο κοντά στο Ωραιόκαστρο με την μαμά μου, την αδερφή μου, μια φίλη της αδερφής μου ,μια δική μου φίλη ,την Έλια και την μαμά της. Όταν φτάσαμε στην πίστα περιμέναμε να βρουν στο νούμερό μας παγοπέδιλα. Όσο περιμέναμε κοιτούσαμε τους άλλος που έκαναν πατινάζ. Μόλις βρήκαν παγοπέδιλα για εμάς τα βάλαμε και μπήκαμε στην πίστα. Στην αρχή μας μάθαιναν κάποιοι κύριοι να κινούμαστε και όταν κατάλαβαν ότι μπορούμε να κινηθούμε μόνοι μας, μας άφησαν να δοκιμάσουμε.Όταν ξεκίνησα, ένιωθα ότι θα πέσω,γιατί δεν μπορούσα να ισορροπήσω πάνω στις λεπίδες των παγοπέδιλων . Έτσι κρατιόμουν από το τοιχάκι γύρω γύρω. Στο κέντρο έκαναν πατινάζ αυτοί που ήξεραν καλά. Εκεί πέρα γινόταν και πάρτι για αυτό είχαν κλείσει τα φώτα και είχαν κάνει μια ατμόσφαιρα πολύ ρομαντική. Πέφταμε πολλές φορές, στο τέλος όμως μάθαμε. Όταν βράδιασε αρκετά ήρθε η ώρα να φύγουμε παρόλο που δεν θέλαμε.
Περάσαμε ένα τέλειο απόγευμα και ελπίζω να ξαναπάμε.
Ελενίτσα, είναι πολύ ευχάριστη έκπληξη να επισκέφτομαι το ιστολόγιο καιι να βλέπω ότι οι μαθητές γράφουν για τις δραστηριότητές τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή