Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41 ήταν ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας και Αλβανίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 31 Μαΐου 1941. Η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει τέσσερις εισβολείς Ελληνο-Ιταλο-αλβανο-γερμανούς. Στα μέσα του 1940, ο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939.
Τις πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Γκράτσι έδωσε ο ίδιος στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη είσοδο του Ιταλικού στρατού, ώστε να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες των Ιταλών και την διευκόλυνση του προς την Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις έκαναν εισβολής στην Ελλάδα.
Ο Ελληνικός Στρατός επιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό στρατό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα επίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες τελείωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.