ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Ο χρόνος για τους Ρωμαίους άρχιζε από τον Μάρτιο.
Έτσι ο Δεκέμβριος ήταν ο Δέκατος μήνας του χρόνου.
Το όνομά του προέρχεται από τη λατινική λέξη decem που σημαίνει δέκα.
Δωδέκατος μήνας έγινε στο Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Ο λαός μας τον λέει και Χιονιά, Χριστουγεννάρης, Χριστουγεννάς.

Γιορτές το Δεκέμβριο

Ο Δεκέμβριος από τους Ρωμαίους ήταν αφιερωμένος στον Κρόνο προς τιμήν του οποίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια. Πίστευαν ότι στις 25 του μηνός ο Ήλιος αναγεννιέται και αποκτάει καινούργιες δυνάμεις. Γι αυτό και τότε γιόρταζαν τα γενέθλια του ήλιου.
Η εκκλησία μας , με βάση το γεγονός αυτό καθιέρωσε μια χριστιανική γιορτή. Τέτοια γιορτή που ταίριαζε είναι η γέννηση του Χριστού, γιατί ο Χριστός είναι ο ήλιος της δικαιοσύνης.

Της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου). Είναι η προστάτιδα του πυροβολικού.
Του Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου)
Του Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου). Είναι ο προστάτης των ναυτικών.
Της Αγίας Άννης (9 Δεκεμβρίου),
Του Αγίου Σπυρίδωνα (12 Δεκεμβρίου). Τιμάται στην Κέρκυρα.
Οι άνθρωποι είχαν προσέξει το μήνα αυτό τη σταδιακή αύξηση του φωτός .
«Απ' του αγίου Σπυρίδωνα μεγαλώνει η μέρα σπυρί σπυρί ».

Του Αγίου Ιγνάτιου (19 Δεκεμβρίου) η αύξηση του φωτός είναι μεγάλη «αύριο είναι ο άγιος Αγνάντιος, αγναντεύει ο ήλιος προς το καλοκαίρι».

Της Αγίας Αναστασίας (22 Δεκεμβρίου ) Είναι η προστάτιδα των Φαρμακοποιών.

Της Ευγενίας (24 Δεκεμβρίου)

25 Δεκεμβρίου (ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ) γιορτάζουν Χρήστος, Χριστίνα, Χρύσα,Εμμανουήλ

Του Αγίου Στεφάνου (27 Δεκεμβρίου)

Στην περίοδο του Δεκέμβρη, έχουμε: το πολύ κρύο, το τέλος της σποράς και η μείωση του φωτός
Ως προς Το κρύο συνδέεται με τρεις γιορτές στην αρχή του Δεκέμβρη:
της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σάββα, και του Αϊ-Νικόλα.
Λέει η παροιμία:
«Βαρβάρα βαρβαρώνει, αϊ-Σάββας σαβανώνει, αϊ-Νικόλας παραχώνει».

Ως προς τη σπορά, λένε:
«Δικέμβρη, δίκια σπέρνε». Δίκια, σημαίνει ότι ο ζευγάς δεν πρέπει να ρίχνει το σπόρο αραιά, αλλά ούτε πολύ πυκνά, γιατί το χώμα είναι αρκετά ποτισμένο από τη βροχή πια κι έτσι δεν υπάρχει φόβος μήπως δε φυτρώσει μέρος του σπόρου.
Οι γεωργοί ευχαριστoύν τα ζώα τους για τη βοήθεια που τους πρόσφεραν στη σπορά. Και γι' αυτό τα γιορτάζουν στις 18 Δεκεμβρίου, του αγίου Μόδεστου. Στη γιορτή του αγίου, δίνουν στα ζώα τριμμένους άρτους και αντίδωρο από την εκκλησία, για να φάνε τα ζώα και να γίνουν γερά.

Ως προς Το φως.
«Του Δεκέμβρη η μέρα, καλημέρα-καλησπέρα»
λέει μια παροιμία για το Δεκέμβρη, γιατί το μήνα τούτο έχουμε τις μικρότερες μέρες και τις μεγαλύτερες νύχτες του χρόνου.