Oικοσυστήματα της Eλλάδας

Στο μάθημα της Μελέτης Oικοσυστήματα της Eλλάδας μελετήσαμε τα οικοσυστήματα της πατρίδας μας. Καταγράψαμε τα ζώα, τα φυτά και τις σχέσεις μεταξύ των έμβιων και άβιων όντων και αποφασίσαμε να τα αναπαραστήσουμε.

Ορεινό οικοσύστημα

Ορεινό οικοσύστημα

Θαλάσσιο οικοσύστημα

Θαλάσσιο οικοσύστημα

Πεδινό οικοσύστημα

Ορεινό οικοσύστημα

Θαλάσσιο οικοσύστημα

Θαλάσσιο οικοσύστημα

Θαλάσσιο οικοσύστημα

Θαλάσσιο οικοσύστημα

Μια μέρα στην Αρχαία Αθήνα

Σε συνέχεια του πολιτιστικού μας προγράμματος "Ταξίδι στην αρχαία Αθήνα"   οργανώσαμε βιωματική αναπαράσταση μιας μέρας στην Αρχαία Αθήνα.
Χωρίσαμε την τάξη μας σε γωνιές δείχνοντας τα διάφορα σημεία της Αθήνας. Την ακρόπολη, την αρχαία αγορά, τη στοά που μιλούσαν οι φιλόσοφοι, το σχολείο με τον Γραμματιστή, το γυμναστήριο με τον Παιδοτρίβη, το μέρος που μάθαιναν μουσική με τον Κιθαριστή και φυσικά τα σπίτια των Αθηναίων που γίνονταν τα συμπόσια.
Μεταφερθήκαμε στο τέταρτο έτος της79 Ολυμπιάδος, εν έτει 461 π.Χ., χρυσός αιώνας της Αθήνας και ζήσαμε μια μέρα στην Αρχαία Αθήνα.

Η σάλα που γίνονταν τα συμπόσια

 

Εδέσματα της εποχής

Ήταν μια διαφορετική προσέγγιση του μαθήματος και οι μαθητές ανταποκρίθηκαν ικανοποητικά. Οι άντρες πήγαν στην αγορά για ψώνια και συνομίλησαν με τους φιλοσόφους. Οι γυναίκες ετοίμασαν τα φαγητά για το βραδινό συμπόσιο.Τα κορίτσια έπαιξαν με παιχνίδια της εποχής. Τα αγόρια με τη συνοδεία του παιδαγωγού πήγαν στον Γραμματιστή και στον Παιδοτρίβη. Το πιο σημαντικό, μάθαμε τους χαιρετισμούς και τα ρητά στα Αρχαία Ελληνικά.Τέλος, όλοι μαζί δοκιμάσαμε τα εδέσματα που ετοίμασαν οι μητέρες της τάξης και τις ευχαριστούμε θερμά.

Βέβαια δεν είμαι σίγουρη αν όλα αυτα τα ζήσαμε στην Αρχαία Αθήνα γιατί στον αγώνα επιχειρηματολογίας για τον μύθο της Αθηνάς οι μαθητές την πόλη την ονόμασαν Θαλασσοφία.

Αναπαράσταση οικοσυστήματος

Στο μάθημα της Μελέτης Oικοσυστήματα της Eλλάδας μελετήσαμε τα οικοσυστήματα της πατρίδας μας. Καταγράψαμε τα ζώα, τα φυτά και τις σχέσεις μεταξύ των έμβιων και άβιων όντων και αποφασίσαμε να τα αναπαραστήσουμε.

Η πρώτη υπέροχη τρισδιάστατη κατασκευή από τον Κωνσταντίνο.

Κόμικς για τη ζωή στην Αρχαία Αθήνα

Σε συνέχεια του προγράμματος μας "Ταξίδι στην αρχαία Αθήνα"  ετοιμάσαμε κόμικς.

Κόμικς για την εκπαίδευση στην Αρχαία Αθήνα

Σε συνέχεια του προγράμματος μας "Ταξίδι στην αρχαία Αθήνα"  ετοιμάσαμε ψηφιακά κόμικς.

Και στο χαρτί...

Ο αθλητισμός είναι πολιτισμός;

Στο μάθημα της Μελέτης "Αθλητισμός και πολιτισμός" συζητήσαμε αν συνδέεται ο αθλητισμός με τον πολιτισμό και υποστηρίξαμε την άποψή μας με επιχειρήματα.

Πρώτα παρουσίασε τα επιχειρήματά της η ομάδα που υποστήριξε τη θέση ότι ο αθλητισμός δεν είναι πολιτισμός.
Σάββας: Εγώ πιστεύω ότι ο αθλητισμός δεν είναι πολιτισμός όπως είναι σήμερα. Βλέπουμε να αδικούνται κάποιες ομάδες και όταν χάνει μια ομάδα να προκαλούνται επεισόδια. Δεν μπορεί η βία σε αθλητικούς χώρους να είναι πολιτισμός.  Τα συνθήματα των αγώνων είναι βρισιές. Δεν μπορεί οι ουσίες για μεγαλύτερες επιδόσεις σε όλα τα αθλήματα να είναι πολιτισμός.

Νοεμή: Πώς γίνεται ο αθλητισμός  να είναι πολιτισμός όταν μια ομάδα που χάνει τσακώνεται με την άλλη χωρίς να παραδέχεται την ήττα της;

Ακούστηκαν κι άλλες τέτοιες θέσεις που είχε να κάνει με τη βία στους αθλητικούς χώρους υποστηρίζοντας την άποψη ότι ο αθλητισμός δεν είναι πολιτισμός.

Στη συνέχεια παρουσίασε τις θέσεις της η ομάδα που υποστήριζε ότι ο αθλητισμός  είναι πολιτισμός.

Γιώργος: Ο αθλητισμός  είναι πολιτισμός γιατί γυμνάζεσαι όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά.

Αγγελική: Ο αθλητισμός  είναι πολιτισμός γιατί ψυχαγωγούμαστε, αποκτούμε νέους φίλους, μαθαίνουμε να υπακούμε σε κανόνες και να σεβόμαστε τους συναθλητές μας.

Βασιλική: Ο αθλητισμός  είναι πολιτισμός καθώς από τα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι αθλούνταν να ασκήσουν όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή.

Ζένια: Ο αθλητισμός  είναι πολιτισμός  καθώς ιδιαίτερα οι νέοι καταφέρνουν να διαμορφώσουν καλύτερα την κοινωνική τους προσωπικότητα. Με την ομαδικότητα, την ισότητα και την πειθαρχία που μας διδάσκει ο αθλητισμός, μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε, να δουλεύουμε ομαδικά, να έχουμε στόχους και να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα.

Μαρίτα: Ο πολιτισμός είναι όλες οι δραστηριότητες, υλικές και πνευματικές, ενός ανθρώπου, μιας ομάδας ανθρώπων, ενός λαού για να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους.
Βασικό στοιχείο δημιουργίας  του πολιτισμού η επικοινωνία των ανθρώπων. Ο αθλητισμός αποτελεί σημαντικό τμήμα του πολιτισμού γιατί συμβάλλει αποφασιστικά στην καλή φυσική κατάσταση, την ψυχική ισορροπία και αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκληρωμένη προσωπική και κοινωνική καλλιέργεια των ανθρώπων. Επίσης, συμβάλλει στη συλλογικότητα και την ομαδικότητα.

Τα ισχυρά επιχειρήματα της δεύτερης ομάδας επικράτησαν στην ολομέλεια της τελικής συζήτησης και όλοι συμφώνησαν ότι αθλητισμός  είναι πολιτισμός και πως η παιδεία μπορεί να βοηθήσει να αποφευχθούν προβλήματα βίας στους αθλητικούς χώρους, καταλήγοντας πως:

Η συμμετοχή στον αθλητισμό και στον πολιτισμό είναι δικαίωμα όλων μας.

Μια γιορτή γεμάτη φως: Θεοφάνια

Σε συνέχεια της ενότητας των Θρησκευτικών "Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί" οι μαθητές φέρνουν και δείχνουν στους συμμαθητές τους φωτογραφίες από τη βάφτισή τους. και γράφουν  τη σημασία του ονόματός τους, αναζητώντας στοιχεία στο συναξάρι του συνονόματου αγίου. Σε συνεργασία με τον διπλανό τους παρουσιάζουν ο ένας το όνομα του άλλου και τη σημασία του.

Στη συνέχεια διαβάζουμε την εικόνα της βάπτισης του Χριστού και εξηγούμε τη σημασία της γιορτής των Θεοφανίων για τους Χριστιανούς.

          


           

Μιλάμε για τα έθιμα Φώτων και παρατηρούμε σχετικές εικόνες

 

Αγιασμός των σπιτιών, Αγιασμός των υδάτων, το «πιάσιμο» του Σταυρού

Ο ιερέας την παραμονή της γιορτής περνάει από τα σπίτια για να τα αγιάσει. Την άλλη μέρα μετά τη Θεία Λειτουργία, γίνεται η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού, συνήθως έξω από τον ναό ή κοντά στη θάλασσα, στα ποτάμια ή στις λίμνες. Ο παπάς βυθίζει στο νερό τρεις φορές τον Σταυρό ψάλλοντας «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε…». Οι πιστοί αφήνουν περιστέρια να πετάξουν στον ουρανό. Οι νέοι πέφτουν στο νερό και αγωνίζονται ποιος θα πιάσει τον Σταυρό. Γύρω γύρω οι βάρκες σημαιοστολισμένες. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα ενώ ηχούν οι σειρήνες των πλοίων.

Όλοι οι πιστοί πίνουν με ευλάβεια από τον αγιασμό, συμβολικά με τρεις γουλιές, και ραντίζουν μ’ αυτόν τα σπίτια, τα δέντρα, τα χωράφια και τα ζώα τους.

Στην περιοχή της Ερμιόνης έχουμε το έθιμο του ‘’γιάλα-γιάλα’’, όπου την παραμονή των Φώτων οι νέοι, κυρίως αυτοί που θα καταταγούν στο στρατό, στολίζουν τις βάρκες στο λιμάνι με κλαδιά από φοίνικες. Τη νύχτα φορώντας παραδοσιακές στολές τραγουδούν και περνούν σπίτι - σπίτι δεχόμενοι κεράσματα, φτάνοντας το πρωί στο λιμάνι όπου ανεβαίνουν στις στολισμένες βάρκες και τις κουνούν με δύναμη συνεχίζοντας το τραγούδι ‘’γιάλα-γιάλα’’ μέχρι να γίνει ο καθαγιασμός των υδάτων, με την κατάδυση του Σταυρού και την εικόνα της Θεοτόκου στην θάλασσα που θα βουτήξουν για να τα πιάσουν.

Στην κωμόπολη της Νέας Κίου, λίγα χιλιόμετρα από το Ναύπλιο, που αποτελεί ιστορική συνέχεια της Κίου της Μικράς Ασίας, αναβιώνουν Μικρασιατικά έθιμα από την Κίο, με ρίψη του νεότερου καπετάνιου στη θάλασσα και τον πυροβολισμό των γκαζοτενεκέδων.

                      

Το «πλύσιμο» των εικόνων / η απομάκρυνση κάθε κακού

Οι κάτοικοι στα παραλιακά μέρη, μετά τον αγιασμό, ξεπλένουν τα γεωργικά τους εργαλεία στη θάλασσα. Αλλού ραντίζουν με αγιασμό τα ζώα τους και δοκιμάζουν για πρώτη φορά το καινούργιο τους κρασί.

Σε άλλα μέρη, μετά τον Μεγάλο Αγιασμό οι πιστοί επιστρέφουν στον ναό και ο παπάς μοιράζει σε όλους ψωμί, τυρί, κρασί και λίγο κρέας και τρώνε όλοι μαζί.

Επίσης, σε πολλά μέρη πηγαίνουν στα χωράφια και τα ξωκλήσια που είναι γύρω από το χωριό, κρατώντας εικόνες και ψάλλοντας ύμνους των Θεοφανίων.

Τα παλιά χρόνια πίστευαν ότι με τον αγιασμό των νερών χάνονται οι καλλικάντζαροι και σκορπίζεται κάθε κακό. 

 

Τα κάλαντα των Φώτων

Την παραμονή των Φώτων πολλά παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας τα κάλαντα:

Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός
η χαρά μεγάλη κι ο αγιασμός
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
κάθετ’ η κυρά μας, η Παναγιά,
όργανο βαστάει, κερί κρατεί
και τον Άη Γιάννη παρακαλεί
"Άη Γιάννη αφέντη και βαπτιστή,
βάπτισε κι εμένα Θεού παιδί,
Ν’ ανεβώ επάνω στον ουρανό
να μαζέψω ρόδα και λίβανο"

Καλημέρα, καλημέρα,
καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά.

             

Ψηφιακές εφαρμογές του Μουσείου της Ακρόπολης

Το νέο μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα μουσεία της Ευρώπης, αν όχι του κόσμου. Θαυμάστε από κοντά τις Καρυάτιδες,τις μετόπες του Παρθενώνα, τα αγάλματα και όλο τον αρχαίο ελληνικό πλούτο που φιλοξενεί το μουσείο.
Η περιήγηση είναι τόσο αληθινή που μπορείτε ακόμα να θαυμάσετε και τη θέα προς τον Παρθενώνα από το μουσείο. Είναι μια πραγματική περιήγηση όπουμπορείτε να πάτε σε όποιο από τα 3 επίπεδα του μουσείου θέλετε και νακινηθείτε στους διαδρόμους και να θαυμάσετε τα εκθέματα σαν να είσαστε εκεί!!! Μπορείτε να κάνετε ζουμ στα εκθέματα που σας ενδιαφέρουν και να διαβάσετε τις επιγραφές που τα αφορούν.

                                  

Μάθετε και παίξτε με τη ζωφόρο του Παρθενώνα πατώντας πάνω στην εικόνα

Αθηνά, η θεά της Ακρόπολης

 Χρωμάτισε την Πεπλοφόρο

 Περιηγηθείτε στην Ακρόπολη πατώντας πάνω στην εικόνα.

Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί

Στην ενότητα των Θρησκευτικών "Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί" κάθε μαθητής δημιούργησε το αστέρι του με σκοπό να διακρίνουν και  να περιγράφουν τα πολλά στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητά τους και τα οποία τους κάνουν ξεχωριστούς.

Μοίρασα στους μαθητές χαρτιά με την παράσταση ενός αστεριού με 5 κορυφές. Κάθε μαθητής συμπληρώνει σε κάθε κορυφή του: Όνομα, τι μου αρέσει να κάνω, αγαπημένο μου πρόσωπο, αγαπημένο τραγούδι, αγαπημένος τόπος. 

Στη συνέχεια κολλάμε όλα τα αστέρια στον πίνακα. 

Με γραμμές συνδέουμε τα κοινά σημεία και

 

επαληθεύουν τη μοναδικότητά τους ως πρόσωπα αλλά και μέλη ομάδων και κοινοτήτων.

Διαβάζουμε το παρακάτω κείμενο

Με τα διαφορετικά μας χαρίσματα συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον

Είναι μια τάξη με παιδιά. Πολλά παιδιά. Ο Σταμάτης παίζει φλογέρα. Ο κόσμος γι’ αυτόν είναι φτιαγμένος από ήχους. Όλοι θαυμάζουν τον Σταμάτη. Μα εκείνος θαυμάζει τον Αλέκο που τρέχει σαν σίφουνας κι έρχεται πρώτος στα αγωνίσματα. Ο Αλέκος πάλι, θαυμάζει τη Στέλλα, που όταν χορεύει καλαματιανό, τσάμικο, σούστα είναι να την καμαρώνεις. Μα και η Στέλλα με τη σειρά της θαυμάζει την Αργυρώ, που ζωγραφίζει κάτι τοπία μαγευτικά, χαίρεσαι να τα βλέπεις!

Είναι μια τάξη με παιδιά. Και είναι όλα προικισμένα με χαρίσματα. Κι ας μη φαίνονται πολλές φορές. Να, όπως η Αγνή, που από μια πρώτη ματιά νομίζεις πως δεν έχει κανένα κι έχει το πιο σπουδαίο: μια χρυσή καρδιά που τους χωράει όλους!

Είναι μια τάξη με παιδιά. Είναι ο κόσμος όλος. Χαίρονται τα χαρίσματα των άλλων και τα δικά τους. Όλα δώρα του Θεού∙ και τα μοιράζονται μεταξύ τους. 

Μιλάμε για τα χαρίσματα και για να αναγνωρίζουν, να εκτιμούν και να παρουσιάζουν ικανότητες και χαρίσματα των συμμαθητών τους ετοιμάζουμε την παρακάτω δραστηριότητα.

Οι μαθητές σε κύκλο με μουσική υπόκρουση: Ο καθένας δίνει μία κάρτα με το όνομά του στον διπλανό του, ο οποίος γράφει ένα χάρισμα του συμμαθητή του μόλις η μουσική σταματά. Στο τέλος αφού συμπληρωθεί ο κύκλος, ο καθένας παίρνει τη δική του κάρτα.

Στο τέλος αφού κάθε μαθητής πήρε τη δική του κάρτα, την παρουσιάζει στην ολομέλεια και

αναγνωρίζουν, εκτιμούν και παρουσιάζουν ικανότητες και χαρίσματα των συμμαθητών τους.

Διαβάζουμε το παρακάτω παραμύθι.  
 

Αποδεχόμαστε το διαφορετικό

Το ραγισμένο δοχείο (λαϊκό κινέζικο παραμύθι)

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας υπηρέτης που δούλευε σ’ ένα πλούσιο σπίτι. Μία από τις καθημερινές του υποχρεώσεις ήταν να φέρνει νερό από την πηγή. Για να το κάνει αυτό, είχε δύο δοχεία κρεμασμένα στις άκρες ενός χοντρού ξύλου, που το έβαζε στους ώμους του. Το ένα από τα δύο δοχεία είχε ένα ράγισμα και, μέχρι ο υπηρέτης να φτάσει στο σπίτι, η μισή ποσότητα του νερού χυνόταν κατά τη διαδρομή. Το άλλο όμως ήταν ακέραιο, κι έτσι κατάφερνε να μεταφέρει πάντα όλο το νερό χωρίς να το χύνει.

Αυτό γινόταν καθημερινά για δύο ολόκληρα χρόνια. Έτσι ο υπηρέτης μετέφερε μόνο ενάμισι δοχείο νερού στο σπίτι. Το ακέραιο δοχείο ήταν πολύ περήφανο για την επιτυχία του, καθώς έφερνε σε πέρας την αποστολή του. Το ραγισμένο δοχείο όμως ντρεπόταν για την ατέλειά του και ήταν πολύ λυπημένο που μπορούσε να φέρνει σε πέρας μόνο το μισό του έργο. Μια μέρα πολύ πικραμένο για την αποτυχία του, το ραγισμένο δοχείο είπε στον υπηρέτη την ώρα που βρισκόταν δίπλα στο ποτάμι:

«Ντρέπομαι για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγνώμη».

«Γιατί;» ρώτησε ο υπηρέτης. «Για ποιο πράγμα ντρέπεσαι;»

Συζητάμε τα συμπεράσματα του παραμυθιού και στη συνέχεια εξηγούμε με παραδείγματα την αξία της συμπληρωματικότητας του ενός από τον άλλον.

Αποδεχόμαστε το διαφορετικό και την αξία της συμπληρωματικότητας και το μήνυμα του μαθήματος " Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί".

Κατασκευή του Παρθενώνα

Στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος "Ταξίδι στην αρχαία Αθήνα" η  Ειρήνη, συμμαθήτριά μας,  κατασκεύασε τη μακέτα του Παρθενώνα.

Ερέχθειο

 

Εικονική περιήγηση στην Αθήνα