Στους μαθητές μου!!!


Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε σαν άσκηση στα πλαίσια του προγράμματος Επιμόρφωσης ΤΠΕ Β' Επίπεδο. Με πολλή αγάπη μαζί τώρα θα το εμπλουτίσουμε με εργασίες, σκέψεις και εικόνες και ελπίζω να αποτελέσει τον αγαπημένο δικτυακό σας τόπο. Μέσα στις σελίδες του να ταξιδέψετε τώρα, αλλά και αργότερα για να κρατήσετε ζωντανά στη μνήμη σας όσα θα ζήσουμε μαζί αυτή τη χρονιά.

Το Σχολείο

Το Σχολείο

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Παρουσιάζω τα αξιοθέατα του τόπου μου

Στο μάθημα της Μελέτης "Ο τόπος μας: Μέρη με ιστορία" μιλήσαμε για τα σημαντικά έργα πολιτισμού και τα αξιοθέατα της κάθε περιοχής. Οι μαθητές ατομικά ή ομαδικά παρουσίασαν στην ολομέλεια της τάξης κάποιο αξιοθέατο ή μια περιοχή


Επτάνησα


Κιλκίς

Μαγεμένες

Γέφυρα Ρίου - Αντιρίου
Θεσσαλία

Παρθενώνας

Θεσσαλονίκη
Αθήνα

Λίμνη Πλαστήρα

Λευκός Πύργος

Σχολή του Αριστοτέλη

Ροτόντα

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Η σχολική γιορτή για την επέτειο του ΟΧΙ

Οι μαθητές των τμημάτων Δ1 και Δ2, μας παρουσίασαν μία όμορφη γιορτή  και τίμησαν την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου μέσα από αναπαραστάσεις και θεατρικά δρώμενα που κάλυψαν την ιστορική περίοδο 1940-1944.





Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Άγιος Δημήτριος, ο Μυροβλύτης: Μία υπέροχη συλλογή εικόνων


Σύντομη Βιογραφία
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος. 
Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο (σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου) να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.





















Νέος ιστότοπος για τα Θρησκευτικά από το Ι.Ε.Π.

Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (.) θέτει σε λειτουργία νέο ειδικό ιστότοπο για τα Θρησκευτικά για την υποστήριξη και υποβοήθηση του έργου των Θεολόγων εκπαιδευτικών Β/θμιας (ΠΕ01) και των Δασκάλων εκπαιδευτικών Α/θμιας (ΠΕ70) στην εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών.
http://iep.edu.gr/index.php/el/menu-erga/menu-co-financed/513-thriskeftika-neo

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Οικογένεια Νώε

Η παράσταση που είδαμε σήμερα,  Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στο Βασιλικό θέατρο, η ιστορία της οικογένειας Νώε, ήταν μια εξαιρετική παράσταση για μικρούς και μεγάλους.
Μέσα σε μια κιβωτό η οικογένεια του Νώε με τους δύο γιους, τις γυναίκες τους και τα δύο παιδιά τους, παρέα με δεκάδες ήρεμα και άγρια ζώα ταξιδεύει προς το άγνωστο και αγωνίζεται για την επιβίωση.
Στο ταξίδι τους παλεύουν με τα κύματα αλλά και με τα συναισθήματα τους. Συχνά διαταράσσονται οι μεταξύ τους σχέσεις. Συγκρούονται, θυμώνουν, ζηλεύουν, διαφωνούν, απογοητεύονται, αγαπούν, συμφιλιώνονται, αναρωτιούνται, ελπίζουν.
Είναι ένα έργο που καθρεφτίζει με χιούμορ τον κόσμο και τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, μέσα στην οικογένεια, τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τα ζώα, την αξία της ιστορίας και πως διδασκόμαστε από αυτήν, γιατί οι άνθρωποι συγκρούονται και δεν επιλέγουν την αγάπη και τον έρωτα, αλλά φοβούνται και είναι μόνοι και γενικά καθρεφτίζει την ίδια τη ζωή μέσα στους αιώνες και τρόπο που αυτή αλλάζει και εξελίσσεται.
Μια υπέροχη παράσταση που μας διδάσκει πως να γίνουμε καλύτεροι και να αγαπάμε περισσότερο!!!

Γράφει η Μαρίτα.





Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Η Μητέρα του Χριστού

Ξεκινάμε την ενότητα μελετώντας το πρόσωπο της μητέρας.
Οι μαθητές, ρωτώντας άλλους (γιαγιάδες, πατέρα, φίλους), μαθαίνουν πράγματα για τη μητέρα τους και μοιράζονται εμπειρίες και βιώματα από τη σχέση μητέρας και παιδιού.
Διαβάζουν ποιήματα και τα αποδίδουν με την τεχνική «Παγωμένη εικόνα» – Tableau vivant. 
Ομάδα μαθητών, χρησιμοποιώντας τα σώματά τους, δημιουργούν μια εικόνα που αποκρυσταλλώνει μια στιγμή της δράσης ή της ζωής ενός προσώπου, ένα θέμα, μια ιδέα, συναισθήματα ή σκέψεις της ομάδας. Η τεχνική δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές που στήνουν την εικόνα να εστιάσουν στο σημαντικό, ενώ οι υπόλοιποι μαθητές ασκούνται στην ανάγνωσή της.
Ποιήματα και τραγούδια για την Παναγία

Ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός, φαντάζεται κάπως έτσι τη σκηνή που ο Ιωσήφ φέρνει τη Μαρία στο σπίτι του στη Ναζαρέτ:

Ολόγυρα το ζώνουνε τα περιβόλια πλήθος,
κι είν’ απ’ ασβέστη οι τοίχοι του κι απ’ άχερο η σκεπή∙
κι απ’ έξω αχνάρια της δουλειάς, ξαλάφρωμα στο στήθος,
οι φλούδες οι μυριστικές του ξύλου κι η σιωπή.

Τα λίγα σύνεργα στητά ξοπίσω από τη θύρα
παραμερίζει ο Ιωσήφ η κόρη να διαβεί.
Θάμπος τα φρένα του κρατεί, καθώς κοιτάζει γύρα
μια λάμψη να ξεχύνεται, μιαν αστραπή βουβή …

Τέλος, τολμάει τα χείλη του ν’ ανοίξει: «Είναι δικό σου
το σπίτι, ο κήπος γύρω μας ‘πο τούτη τη στιγμή.
Κι εγώ ο υπήκοος του Θεού κι αρραβωνιαστικός σου
φεύγω στ’ αντίκρυ το χωριό να χτίσω οικοδομή …»

Μένει μονάχη η Μαριάμ, κοιτάζει ολόγυρά της,
βάζει σε τάξη σιωπηλά την φτωχική στρωμνή,
στει το τραπέζι σε γωνιά βαθιά στην καμαρά της
και δίπλα στο παράθυρο το χαμηλό σκαμνί …

"Παγωμένη εικόνα"
Κ. Βάρναλης, Οι πόνοι της Παναγιάς

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποιάν κορφήν ερημική;
Δεν θα σε μάθω να μιλάς και τα’ αδικο φωνάζεις.
Ξέρω, πως θα’ χεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή,
Που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.
……………………………………………..
Κι αν κάποτε τα φρένα σου το Δίκιο, φως της αστραπής,
κι η Αλήθεια σου κτυπήσουνε, παιδάκι μου, να μην το πεις.
Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν να το σηκώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή απ’ την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.

Νικηφόρος Βρεττάκος, "Η χαρά της Παναγιάς"

Η Παναγιά χτενίζει τα χρυσά της μαλλιά
στο μικρό της παράθυρο
μια θαλασσιά πεταλούδα πετά γύρω απ' τη μια της
πλεξούδα που κρέμεται.
Βασιλεύει ο ήλιος,
Ο Ιωσήφ ανεβαίνει πιο ψηλά να της κόψει
ένα κόκκινο άνθος.


"Παγωμένη εικόνα" Η χαρά της Παναγιάς
Ν. Γκάτσος / Μ. Χατζιδάκις, Μια Παναγιά

Μια Παναγιά
μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σε ερημοκλήσι αλαργινό.
Κάθε βραδιά
Της καρδιάς την πόρτα ανοίγω
κοιτάζω λίγο
και προσκυνώ.

Πότε θα `ρθει, πότε θα `ρθει
το καλοκαίρι
πότε τ’ αστέρι θ’ αναστηθεί
να σου φορέσω στα μαλλιά
χρυσό στεφάνι
σαν πυροφάνι σ’ ακρογιαλιά.


"Παγωμένη εικόνα" Μια Παναγιά
"Παγωμένη εικόνα" Μια Παναγιά
 Αξιοποιούμε προηγούμενη επίσκεψή μας στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού για να θυμηθούμε τις βυζαντινές εικόνες της Παναγίας.
     
Μιλάμε για τα ονόματα της Παναγίας
1. Από την εικόνα της (Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Γαλακτοτροφούσα, Πλατυτέρα των Ουρανών, Οδηγήτρια κ.ά.)
2. Από τον τόπο της (Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Βουρλιώτισσα, η Κάμπου, η Θαλασσινή, η των Χαλκέων κ.ά.)
3. Από την τεχνοτροπία του ναού της (Θολοσκέπαστη, Μολυβδοσκέπαστη, Πελεκητή κ.ά.)
4. Από το όνομα του κτίτορα του ναού ή της Μονής της (η Καπνικαρέα κ.ά.)
5. Από τον μήνα που εορτάζεται (Βρεχούσα, Αυγουστιανή, Μεσοσπορίτισσα κ.ά.)
6. Από τα θαύματα της Παναγίας (Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη, Μυροβλύτισσα κ.ά.)
7. Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών. Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό τον χρυσό (Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα κ.ά.) Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνήτρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα, Ανθοφορούσα, Ασπροφορούσα.
8. Αυτά που τις έδωσαν οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας (κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Ύμνο: Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή, Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Όρος Αλατόμητον, Ρόδο το Αμάραντον κ.ά.)

Παρακολουθούμε το βίντεο με τα ονόματα της Παναγίας



Κάθε μαθητής γράφει τοπωνύμια και επωνυμίες ναών της περιοχής της καταγωγής του και τα κατατάσσουν σύμφωνα με τις παραπάνω κατηγορίες.



Στη συνέχεια από το κείμενο των χαιρετισμών βρίσκουν τα ωραιότερα ονόματα που έχουν γραφτεί για την Παναγία.

Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης, ἡμῖν τοῖς ὑπ'  αὐτοῦ γενομένοις· ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός, καί φυλάξας ταύτην, ὥσπερ ἦν ἄφθορον· ἵνα τό θαῦμα βλέποντες, ὑμνήσωμεν αὐτήν, βοῶντες·
Χαῖρε, τό ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας· χαῖρε, τό στέφος τῆς ἐγκρατείας.
Χαῖρε, ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα· χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων τόν βίον ἐμφαίνουσα.
Χαῖρε, δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί· χαῖρε, ξύλον εὐσκιόφυλλον, ὑφ'  οὗ σκέπτονται πολλοί.
Χαῖρε, κυοφοροῦσα ὁδηγόν πλανωμένοις· χαῖρε, ἀπογεννῶσα λυτρωτήν αἰχμαλώτοις.
Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις· χαῖρε, πολλῶν πταιόντων συγxώρησις.
Χαῖρε, στολή τῶν γυμνῶν παῤῥησίας· χαῖρε, στοργή πάντα πόθον νικῶσα.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Συζητάμε για τον Ακάθιστο Ύμνο. Ένας μαθητής με την τεχνική "Καρέκλα της αφήγησης" υποδύεται έναν βυζαντινό στρατιώτη και αφηγείται γεγονότα από την πολιορκία των Αβάρων. 
Ένας μαθητής κάθεται σε μια καρέκλα στο κέντρο της τάξης και αφηγείται -ως ένα συγκεκριμένο ιστορικό πρόσωπο- τα βιώματά του, εκφράζει συναισθήματα, εξομολογείται κ.λπ.

"Καρέκλα της αφήγησης"



Μελετούμε το παρακάτω ποίημα και οι μαθητές είτε ομαδικά είτε ατομικά γράφουν το δικό τους ποίημα για την Παναγία.
 
Στη μαύρη Παναγιά

Καλή μου Μητέρα Παναγιά, οι κίτρινοι σου δάνεισαν το χρώμα τους
οι κόκκινοι σ’ έκαναν ίδια με τις γυναίκες τους.
Θα αρνηθείς το δικό μας, το μαύρο χρώμα;
Αλλά από την ημέρα της Κοίμησής σου,
από κείνη τη δοξασμένη μέρα
που σε δέχτηκαν οι ουρανοί,
δεν έχεις πια χρώμα.
Μάλλον έχεις όλα τα χρώματα:
Είσαι κίτρινη με τους κίτρινους,
με τους κόκκινους κόκκινη,
είσαι λευκή με τους λευκούς
και με τους μαύρους μαύρη.
Είσαι μια Μάνα με τόσα παιδιά,
τόσο διαφορετικά
κι όμως ενωμένα κοντά σου.
Πατήρ Αλβέρτος, από το Κογκό
 














 

Μιλάμε για τις γιορτές της Παναγίας (Θεομητορικές)
Η Γέννηση της Παναγίας, που γιορτάζεται στις 8 Σεπτεμβρίου
Τα Εισόδια της Θεοτόκου, που γιορτάζεται στις 21 Νοεμβρίου
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, που γιορτάζεται στις 25 Μαρτίου
Η Κοίμηση της Θεοτόκου,  που γιορτάζεται στις 15 Αυγούστου

Με την εφαρμογή thinglink διαβάζουμε την εικόνα των Εισοδίων και του Ευαγγελισμού. 

Made with Padlet
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...