Αγαπημένα
εκτάκια
«Πότε
πέρασε η ώρα και χτύπησε το κουδούνι;»,
ρωτούσατε. Και κάπως έτσι πέρασαν και
τα χρόνια σε αυτό το σχολείο!
Πριν έξι χρόνια ήρθατε
εδώ παιδάκια και φεύγετε πλέον έφηβοι.
Αφήνετε σήμερα έναν χώρο οικείο, έναν
χώρο, όπου είχατε την ευκαιρία να
πλουτίσετε τις γνώσεις σας, να αποκτήσετε
σημαντικά εφόδια για το μέλλον, να
δημιουργήσετε φιλίες, πολλές από τις
οποίες θα κρατήσουν μια ζωή, να θωρακιστείτε
με ηθικές αξίες, να χτίσετε μία ολοκληρωμένη
προσωπικότητα.
Είμαι σίγουρη ότι πολλές
φορές στο μέλλον θα ανατρέξετε στα
σχολικά σας χρόνια, για να αναζητήσετε
σ' αυτά τις στιγμές και τους ανθρώπους
που διαμόρφωσαν ή συντέλεσαν στη
διαμόρφωση της δικής σας ζωής.
Η σημερινή μέρα σίγουρα
αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση σε όλους
μας. Δεν είναι όμως μόνο το τέλος αυτής
της όμορφης διαδρομής αλλά και η αρχή
μιας νέας. Έχετε ακόμα να μάθετε πολλά,
να περάσετε πολλά και να πετύχετε πολλά.
Θα ζήσετε όμορφες και άσχημες στιγμές
στο μέλλον. Προσπαθήστε να κρατήσετε
τις όμορφες όσο πιο πολύ μπορείτε και
να ξεπεράσετε τις άσχημες όσο πιο γρήγορα
γίνεται.
Η ζωή δε σταματάει,
κυλάει αδιάκοπα και θα σας δίνει πάντα
νέες ευκαιρίες.Τολμήστε να προχωρήσετε
ένα βήμα πέρα από τα γνώριμα, αναζητήστε
σε κάθε σας στιγμή το καλύτερο που η ζωή
μπορεί να σας δώσει. Βασιστείτε στις
δυνάμεις σας και τις γνώσεις που πήρατε.
Σας εύχομαι από καρδιάς να έχετε υγεία, να πετύχετε
τους στόχους σας, να γελάτε ευτυχισμένοι,
να δίνετε χαρά σ’ αυτούς που σας
αγαπούν.
Κυρία Χριστίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.