Γενικά η λέξη
τέλος σημαίνει
το τέρμα, το πέρας και είναι η αντίθετη
έννοια της αρχής.
Το «τέλος» αποτελεί και το έσχατο
σημείο ενός
πράγματος, υπόθεσης, παρουσίασης ή μιας
συγκεκριμένης κατάστασης.
Το τέλος μιας
σχέσης, το τελείωμα μιας συγκεκριμένης
κατάστασης σε μια ζωή όπου ουσιαστικά
κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τι
είναι τέλος και τι είναι αρχή, αφού δεν
υπάρχει το απόλυτα ταυτόχρονο στον χρόνο,
δίνει αρκετά ερείσματα για τη δημιουργία
σκέψεων που μπορεί να μην οριοθετούν
πραγματικά το τέλος αλλά, ουσιαστικά,
μας οδηγούν σε μια νέα αρχή και αναζήτηση
ενός… νέου τέλους.
Υπάρχει βέβαια
και το τέλος με συγκεκριμένη έννοια,
όπως το τέλος του χρόνου που διανύουμε
και μοιραία θα μας οδηγήσει σε μια νέα
χρονιά.
Η έννοια του
χρόνου επιδρά στην καθημερινότητά
μας ανάλογα με τα συναισθήματα. Η
ψυχολογική διάθεση της στιγμής, πολύ
συχνά μας κάνει να δίνουμε μία καινούρια
σημασία στην έννοια του χρόνου. Καταστάσεις
και γεγονότα που μας ευχαριστούν «περνούν
πιο γρήγορα από το κανονικό», ενώ
αντιθέτως, καταστάσεις και γεγονότα
που μας δυσαρεστούν, νιώθουμε ότι
διαρκούν πολύ.
Το τέλος κάθε
εποχής μας γεννά διαφορετικά συναισθήματα.
Το τέλος του χειμώνα είναι καλοδεχούμενο
γιατί έρχεται η άνοιξη και μας
δημιουργεί μια αίσθηση ψυχικής ανάτασης
και ευεξίας. Αντίθετα, το τέλος του
καλοκαιριού μας γεμίζει θλίψη γιατί
αποχωριζόμαστε την εποχή της ανεμελιάς
και της χαλάρωσης και επιστρέφουμε στο
φθινόπωρο και θα πρέπει να γυρίσουμε
πίσω στο συνηθισμένο τρόπο ζωής.
Όταν το τέλος
μιας συγκεκριμένης κατάστασης συμπίπτει
με το τέλος του καλοκαιριού αρνούμαστε
περισσότερο να το δεχθούμε και οδηγούμαστε
σε αρνητικές σκέψεις.
Όμως δεν πρέπει
γιατί κάθε τέλος σηματοδοτεί μία
νέα αρχή. Και όταν έρχεται αυτό το τέλος,
αναθεωρείς τα πάντα, επανεξετάζεις τα
πάντα, βλέπεις την ιστορία σου σαν ένα
τρίτο άτομο και κρίνεις πιο καθαρά .
Βέβαια κάθε
τέλος είναι ξεχωριστό και εξαρτάται αν
θα δώσει ώθηση σε μία νέα αρχή. Η επιλογή
του τέλους καθορίζει και σηματοδοτεί
τη διαδικασία της νέας αρχής. Ας
αγκαλιάσουμε την αλλαγή. Η αλυσίδα της
ζωής είναι φτιαγμένη με αποχαιρετισμούς
και καλωσορίσματα.
Σε κάθε αρχή
υπάρχει και ένα τέλος
και σε κάθε τέλος
υπάρχει μια νέα
αρχή. Και όσο
κοιτάς πίσω και δεν κοιτάς μπροστά
χάνεις πολλά !
Το τέλος
κρύβει μια μεγάλη ευκαιρία: να κάνεις
μια νέα αρχή.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Μες
στη βροχή προσπαθεί ένα παιδί
να
ανάψει λευκό μικρό κερί.
Άνεμος
φυσάει και κανείς δεν βοηθάει
να
φανεί μια φλόγα στο κερί!
Περνάει
ο καιρός,
όλοι
θέλουν λίγο φως,
μα
κανείς δεν είναι τολμηρός!
Υπάρχει
πόνος που δεν γιατρεύει ο χρόνος
την
ψυχή σαν δεν ανοίξει ο ουρανός!
Όλοι
μαζί, μια νέα ελπίδα!
Όλοι
μαζί μια νέα αρχή, μια ηλιαχτίδα!
Το
παιδί κρατάει
το
κερί και σας ρωτάει:
Ποιος
θέλει, που 'χει την καρδιά ψυχρή, να
ζεσταθεί!
Μια
αστραπή, που τη γέννησε η βροχή
με
μια λάμψη ανάβει το λευκό κερί.
Τότε
όλοι ξεχνάνε το φόβο και ζητάνε
απ’
το παιδί για να φωτίσει όλη τη γη!
Όλοι μαζί, μια νέα ελπίδα!
Όλοι
μαζί μια νέα αρχή, μια ηλιαχτίδα!
Είναι
αρκετή
μια
παλάμη παιδική,
να
αγγίξεις για να δεις πως είναι όμορφη
η ζωή!
Τι
μικρός είναι ο κόσμος, τι μικρός!
Είναι
εύκολο να γίνει φωτεινός!
Είναι
αρκετή
μια
παλάμη παιδική,
για
να λάμψει πια η φλόγα στο κερί!
Όλοι
μαζί, μια νέα ελπίδα!
Όλοι μαζί μια νέα αρχή, μια ηλιαχτίδα!
Είναι αρκετή
μια παλάμη παιδική,
να αγγίξεις για να δεις πως είναι όμορφη η ζωή!
Όλοι μαζί μια νέα αρχή, μια ηλιαχτίδα!
Είναι αρκετή
μια παλάμη παιδική,
να αγγίξεις για να δεις πως είναι όμορφη η ζωή!